ซีเปีย

เด็กสาว 18 ปี ได้ย้อนอดีตไปในปี 2549 เพื่อสืบหาสาเหตุการตายของอาตัวเอง.. ผู้ที่มีศัตรูรายล้อมเต็มไปหมด..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ใครคนหนึ่งกำลังกรอกน้ำใส่ตู้เย็นอยู่เพียงลำพัง แต่ทว่าเขากลับเทผงอะไรบางอย่างใส่ลงไปในกระบอกน้ำทุกขวด มือคู่นั้นไม่สามารถเดาได้เลยว่าเป็นมือผู้หญิงหรือผู้ชาย…

ในค่ำคืนหนึ่ง เวลาร่วงโรยมาจนเกือบจะเที่ยงคืนต้อนรับวันใหม่ที่ 13 กรกฏาคม 2566 วันเกิดนงนุช สาววัย 35 ปี เธอแต่งงานแล้วกับณภัทรชายหนุ่มวัยเดียวกัน คืนนั้นนงนุชชวนเพื่อนสมัยเรียนที่สนิทกันมากๆ อย่าง แจน ใบปอ และสา มาปาร์ตี้ที่บ้านใหม่ของเธอกับสามี

“ขอโทษนะครับ..”

“นั่นใครอ่ะ ลุงยามเหรอ?”

ขณะกำลังนั่งสังสรรค์กับเพื่อนฝูงอยู่ที่ม้าหินอ่อนในบ้าน ก็มีลุงยามเดินมาด้อมๆมองๆหาเจ้าของบ้าน

“พอดีมีคนเค้าแจ้งมาว่าบ้านนี้เสียงดังนิดนึงอ่ะครับ แหะๆ^^ เห็นคุณนุชลดเสียงเพลงลงแล้วก็ดีแล้วครับ^^”

“อะไร.. พวกเราก็ไม่ได้เปิดเพลงนะ สงสัยเสียงแกแน่ๆเลยแจน บอกว่าให้หัวเราะเบาๆไง 5555”

“นุช! แกนั่นแหละหัวเราะดังกว่าฉันอีก คนบ้าอะไรหัวเราะโคตรน่าเกลียดเลย 555555”

“ลุงยามก็มาเอาไปสักแก้วสิลุง ไม่ได้ติดสินบนนะลุงเดี๋ยวพวกเราก็แยกย้ายกันแล้ว มาเอาไปสักแก้วๆมาๆ”

“แหม่ จะดีเหรอครับ^^”

ลุงยามก็คงเปลี่ยวหัวใจเหมือนกันสินะ ฮ่าๆ ทำทีอิดออดเล็กน้อยแต่ก็เปิดประตูรั้วเดินเข้ามาร่วมจอยด้วยสักแก้วสองแก้วก่อนจะขอตัวกลับออกไป

“ไปเหอะๆ พวกเราพูดว่าจะกลับตั้งแต่ชั่วโมงที่แล้วละนะ ลูกฉันโทรมาตามแล้วต้องกลับจริงๆแล้วแหละ”

ท่าทางลุกลี้ลุกลนของใบปอที่อยากจะกลับบ้านใจจะขาดแล้ว หยิบดูมือถือว่าเป็นเวลาดึกมากแล้วก็ยิ่งร้อนรนใจ

“ใบปอ.. นี่แกจะทิ้งฉันเพื่อไปอยู่กับลูกจริงๆหรอ”

“เออสิวะ -_- ฉันมีลูกมีผัวนะ”

“เออ งั้นฉันก็กลับเหมือนกัน ให้ผัวเมียเค้าได้จู๋จี๋กันสักที ขอให้ได้ขอให้โดนสักทีนะจ๊ะเพื่อนรัก"

สาหยิกแก้มนุชด้วยความหมั่นเขี้ยว เพราะทุกคนรู้ว่านุชกับภัทรตั้งใจจะปั๊มลูกกันวันนี้ให้ติดให้ได้

“ห้องน้ำฉันส้วมเต็มยังอะ แกไปนานมากเลยสา”

“ก็คนขี้อ่ะจ้ะ ถามจริงแกขี้สิบวิก็เสร็จเลยรึไง”

“อี๋จะอ้วกกกก สาแกพูดอะไรของแก อี๋”

“จ้าแม่คนไร้เดียงสา แม่คนไม่เคยขี้ แม่เทวดามาเกิด”

เสียงหัวเราะดังขึ้นเป็นระยะถ้าหากพวกเรายังเอาแต่หยอกล้อคุยเล่นกันอยู่แบบนี้

“นี่ฉันช่วยมอมนุชได้เท่านี้นะภัทร ที่เหลือนายจัดการต่อเอาเองนะ”

“จ้ะแจน ถ้าไม่ได้แจนนี่ภัทรคงไม่มีปัญญามอมนุชเองแน่ๆเลย”

“มันพูดประชดใช่มั้ย ห๊ะ นุช นี่ผัวแกพูดประชดฉันใช่มั้ย ห๊ะ”

“ใจเย็นเพื่อน ใจเย็นก่อนนะ ผัวฉันพูดเล่นน่า”

แก๊งเราหยอกล้อเล่นกันเหมือนเด็กๆไม่เคยเปลี่ยนเลย..

หลังจากนั้นไม่นานทุกคนก็กลับออกไปจากบ้านนุชกันหมด เหลือแต่เพียงคู่สามีภรรยาที่สลบไสลอยู่ในห้องครัว พร้อมกับมีดทำครัวคนละเล่มวางอยู่ข้างตัวของทั้งคู่ ข้อมือของพวกเขาถูกกรีดในจุดเดียวกันราวกับว่าพวกเขานัดกันทำอัตวินิบาตกรรมตนเอง ทั้งคู่เสียชีวิตในเวลาต่อมาทันที