พลิกชะตานางร้ายในนิยาย

การได้รักเจ้าเป็นเรื่องดีที่สุดในชีวิตข้า

“ชอบดูพลุมากหรือ”

เห็นดวงตาเปล่งประกายของอวี๋เจียวตันแล้ว โหลวอี้จือจำได้ว่าวันแรกที่พบนางที่จวนท่านกั๋วกง ก็มีการจุดพลุอย่างนี้เหมือนกัน

วันนั้นอวี๋เจียวตันแต่งเพลงเสร็จ และด้วยความดีใจนางจึงให้คนใช้จุดพลุให้ดู... เขาเลยคิดว่าในงานเทศกาลนี้ นางน่าจะรอคอยสิ่งนี้มากที่สุด

“หากเจ้าชอบดูพลุ เช่นนั้นข้าจะพาเจ้าไปเที่ยวเทศกาลบ่อย ๆ ดีหรือไม่”

สายตาที่มองขึ้นไปบนท้องฟ้าสว่างไสวพลันเลื่อนมามองสบกันช้า ๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นรูปจันทร์เสี้ยวโค้งสวยตามริมฝีปากที่เผยยิ้มกว้าง...

“ดีเจ้าค่ะ ข้าอยากไปเที่ยวกับท่านบ่อย ๆ เลย”

“ข้าเองก็อยากไปเที่ยวกับเจ้าบ่อย ๆ เช่นกัน”

ยามนั้นในใจของโหลวอี้จือสัญญากับตัวเอง ว่าต่อไปเขาจะทำให้อวี๋เจียวตันมีความสุขมากๆ หลังแต่งงานก็จะทำให้นางยิ่งรู้สึกว่าโชคดีแล้วที่มีเขาเป็นสามี

นางจะได้อยากอยู่กับเขาตลอดไป... และมีรอยยิ้มงดงามเช่นนี้เสมอ

ในยามนั้นหัวใจของทั้งสองคงอัดล้นไปด้วยความรักอันมากเกินจะประมาณ