ทาสรักของฮัวซือเจียน

‘หวางมู่ฮวา’เข้าหาเขาเพียงเพราะผลประโยชน์
ทว่ายิ่งนานวัน ความอบอุ่นและความใจดีของซือเจียน
ทำให้นางเริ่มมีใจ หลงรักเขาจนถอนตัวไม่ขึ้น...
หนึ่งคนมีรักฝังใจ อีกคนยอมทำทุกทางเพื่อได้อยู่ใกล้ชิด
ทั้งยังมีกฎของทาสพันธะไว้กั้นกลาง
พวกเขาจะรักกันได้เช่นไร...
โชคชะตา...เป็นผู้ลิขิต
************************************************************

“ขอบคุณท่านอาจารย์ที่ไม่ไล่ข้ากลับเมืองหลวง” ซือเจียนเหลือบมองนางนิ่ง พลันเอ่ยขึ้นขณะที่ดวงหน้าคมยังจ้องมองไปบนเส้นทางด้านหน้า
“ไม่ต้องขอบคุณข้าหรอก ไล่ไปเจ้าก็คงไม่กลับ ให้เจ้าอยู่ในสายตาข้ายังดีกว่า” ซือเจียนเอ่ยเช่นนี้ทำให้มู่ฮวาแอบอมยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย
นางอยากอยู่ในสายตาของเขาอยู่แล้ว เรื่องนี้จึงดูเข้าทางนางไม่น้อยเลย…
“เพราะอาจารย์เป็นห่วงข้าใช่หรือไม่…” มู่ฮวาเอ่ยถามออกไปตรง ๆซือเจียนจึงชำเลืองมองนางอีกหน
เขาเป็นห่วงนางจริง ๆนั้นแหละ!
“…” ไม่ตอบ…
มู่ฮวาทำปากจู่ ถึงเขาไม่ตอบ ทว่านางกลับรู้สึกได้ ว่าซือเจียนเป็นห่วงนาง…
หากซือเจียนไม่ใช่พวกชายตัดแขนเสื้อล่ะก็ นางคงจับเขาทำสามีไปนานแล้ว!
“เหอะ!” มู่ฮวาสะบัดหน้าใส่คนปากแข็ง ไม่ยอมบอกว่าเป็นห่วงนาง
มือบางจึงปิดม่านลงทันที ซือเจียนจึงเหลือบพิศมองหน้าต่างนั้น พลันรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นมาเพียงเล็กน้อย…


******************************************************************************************************

มู่ฮวาพิศมองบุรุษตรงหน้า พลันยกยิ้ม ไม่รู้ว่าทิวทัศน์ตรงหน้าหรือใบหน้าคมนี้กันแน่ ที่น่ามองกว่ากัน…
“มองสิ่งใดกัน”
“มองอาจารย์” มู่ฮวาเอ่ยตามตรงจนใบหูของซือเจียนเริ่มแดงระเรื่อขึ้นมา มู่ฮวาจึงเริ่มแอบมีหวัง แม้จะน้อยนิดทว่านางจะลองเกี้ยวพาราสีอาจารย์ของนางดูสักครั้ง…
“หึ! ข้าพาเจ้ามาชมพระอาทิตย์ขึ้น มิใช่ให้มาดูหน้าข้า” ซือเจียนเอ่ยจบก็ปล่อยมู่ฮวาลงจนเท้าบางเหยียบลงบนพื้นดิน
“อ้าว อาจารย์ไม่อุ้มข้าแล้วหรือ!” มู่ฮวาเอ่ยถามอย่างเสียดาย
“ไม่ หนัก!” มู่ฮวาอมยิ้ม พลันพิศมองใบหน้าคม ที่แดงระเรื่อไม่ต่างจากนาง
“โถว่ เสียดายจังเนี่ย” ใบหน้าหวานจ้องมองซือเจียนนิ่ง เขาเองก็ชำเลืองมองพิศนางเช่นกัน
“ข้าอยากอยู่กับอาจารย์เช่นนี้ตลอดไป” มู่ฮวายิ้ม แอบเข้าสู่โหมดจริงจัง ร่างบางขยับเข้าหาซือเจียน พลางยกมือบางคล้องคอแกร่ง และโน้มเขาลงมาให้อยู่ในระดับหน้าเดียวกับนาง
“และข้าจะยอมเป็นทาสพันธะรับใช้ท่านอาจารย์ตั้งแต่นี้จนตลอดไป…” รอยยิ้มหวานเผยให้เขาได้พิศมอง ซือเจียนรู้สึกถูกมู่ฮวาดึงดูดและใช้มารยาทหญิงดึงเขาให้ตกหลุมพราง
ครั้นรู้ตัวอีกที นางและเขาก็จูบกันอย่างดูดดื่มเสียแล้ว…

*************************************************************************************************************

นิยายเรื่องนี้เป็นของซือเจียนและมู่ฮวา หมอหลวงจากเรื่อง 'ข้าแค่หลงยุค' และ พี่รองของมู่เยว่ จากเรื่อง 'เล่ห์รักคุณหนูสาม' หากชื่นชอบจักรวาลเดียวกัน ฝากเรื่องของทุกคนไว้ในอ้อมอกด้วยนะคะ
'ย้อนเวลาหารัก' 'เล่ห์รัก แม่ทัพวายร้าย' 'ข้าแค่หลงยุค' 'เล่ห์รัก คุณหนูสาม'

-มีภาพประกอบด้วยนะคะ
-ลองอ่านตัวอย่างกันก่อนตัดสินใจซื้อ ^^
-ไรต์แนะนำให้ซื้อผ่าน Web หรือ Android ราคาจะถูกกว่า Apple นะคะ ^^


-ขอบคุณนักอ่านทุกคนที่ชื่นชอบและอุดหนุนนิยายเรื่องนี้ หากผิดพลาดประการใด ไรต์ขอ อภัย ณ ที่นี้ด้วย ^/\^