ผมเก็บขุนโจรขมังเวทย์ได้หนึ่งคนครับ 2

เรื่อง : ผมเก็บขุนโจรขมังเวทย์ได้หนึ่งคนครับ 2 (ตอนที่ 12-19) (ยังไม่จบ)
ผู้แต่ง : Earlymoon
ออกแบบปก : Sakura_Bs
บรัชลายสักไทย : QianqianLi248
.
.

คำโปรย

จู่ๆ ขุนเขาที่กลับมาอยู่บ้านช่วงปิดเทอมก็ดวงแตก เมื่อวันหนึ่งฟ้าดินเกิดอาเพศ พายุลมโหมกระหน่ำ ท้องฟ้าวิปริตแดงฉาน เขาเจอกับขุนโจรจอมขมังเวทย์หลงยุคคนหนึ่งที่โผล่ขึ้นมาจากดินใต้ต้นดอกปีบหลังบ้าน สวมเสื้อเชิ้ตสีดำไม่กลัดกระดุม เผยให้เห็นแผ่นอกเปลือยเปล่าสักยันต์ลายพร้อย ใบหน้าถมึงทึง ตาลึกโหลเบิกโพลง ปากขมุบขมิบพึมพำพูดบางอย่างที่เขาฟังไม่เข้าใจ
อารามตกใจคิดว่าเป็นผี ขุนเขาจึงยกมือไหว้ปลกๆ พูดรัวเร็วเสียงขาดหายเป็นห้วงๆ
'ลุง! ไปผุดไปเกิดเถอะนะ เดี๋ยวผมกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลไปให้'
นับตั้งแต่นั้นเขาก็ได้พบประสบการณ์ใหม่ๆ มากมาย ทั้งควายธนู ยาเสน่ห์ ภูตผีตามรังควาน ถูกศัตรูหมายหัวจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด แต่จะหนีก็หนีไม่พ้นเพราะถูกอาคม รักกูหลงกู เป่าหูอยู่ทุกวี่วัน!
------------------------------

"มองทำไมล่ะพี่ ผมหน้าเหมือนญาติพี่หรือไง"
"หึ" พ่อขุนโจรคนหล่อส่ายหน้า ก่อนพูดต่อด้วยประโยคที่ทำให้ขุนเขาแทบทรุด "เหมือนเมียในอนาคตกูต่างหาก"
คนฟังทำหน้าเฉยเมยแต่ใจเต้นราวกลองตี มือที่กำลังกลัดกระดุมเม็ดสุดท้ายสั่นระริก จึงใช้เวลามากกว่าปกติ คนตัวโตก็ชอบกลั่นแกล้งกันเสียเหลือเกิน ใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาใกล้กว่าเดิม ลมร้อนๆ เป่าข้างหูพร้อมกับเสียงกระซิบ
"มึงเลิกสั่นได้แล้ว กูไม่ได้จะกินมึงตอนนี้สักหน่อย"



Trigger Warning (บางอย่างเป็นการเล่าแบบผ่านๆ เท่านั้น)
มีประเด็นอ่อนไหวเกี่ยวกับความรุนแรงทางร่างกายและจิตใจ
มีการฆาตกรรม ศพ ผี เลือด มีการทำร้ายร่างกาย
พยายามฆ่า มีความเชื่อหรือปฏิบัติการเกี่ยวกับสิ่งเร้นรับ