ปรารถนา (ร้าย) รัก

“คุณว่าระหว่างเราสองคน คืนนี้สามกล่องจะพอไหม”
คนใต้ร่างหนาเบือนหน้าหนีไปทางอื่น น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาทั้งสองข้าง
“เล่นละครได้เก่งนี่ แบบนี้ก็ดีดูตื่นเต้นดี ไม่เหมือนขึ้นเตียงกับผู้หญิงเจนโลก มันไม่เร้าใจ... คุณว่าไหม”
เขาโยนกล่องถุงยางอนามัยใส่หน้าหญิงสาว ก่อนจะลุกขึ้นนั่งมองชุดชั้นในตัวจิ๋วที่ยังคงซ่อนบางสิ่งเอาไว้
“เรามาเริ่มกันเลยดีไหม”
“ไม่! ขอร้องละ จะเอาเงินฉันไปเท่าไหร่ก็ได้ แต่อย่าทำอะไรฉันเลย”
“นี่พูดจริงหรือแสดง... ฮึ!”
เพราะน้ำตาที่ยังคงไหลไม่ขาดสาย ทำให้ริมฝีปากสีเข้มกระตุกยิ้ม แต่เขารอเวลานี้มานานแล้ว มีหรือที่ปรวีร์จะยอมปล่อยลูกเสือไปหาอ้อมกอดของพ่อเสือตัวร้ายได้อย่างไร้มลทิน ในเมื่อพ่อของมันยังทำร้ายคนที่เขารักได้ลงคอ
“หยุดแสดงละครได้แล้ว และช่วยทำให้ผมได้รู้จักโลกที่แท้จริงด้วย ไม่แน่นะ... บางทีเราสองคนอาจจะติดใจกันและกันก็เป็นได้”