เกี่ยวโยงสานสายใย

การใช้ชีวิตอยู่ในเมืองใหญ่ที่ต้องดิ้นรนเพื่อให้อยู่รอด ทำให้ร่างกายของเฟิ่งซีค่อย ๆ อ่อนแอลงเรื่อย ๆ ด้วยเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจกลับไปใช้ชีวิตในบ้านเกิดที่จากมากเกือบสิบปี

ความเงียบสงบของบ้านเกิดช่วยเยียวยารักษาจิตใจของเธอได้ดี แต่ผู้เฒ่าจันทราคงเห็นว่าเธออยู่อย่างโดดเดี่ยวไม่เคยมีความรัก มีชีวิตที่น่าสงสารมากไปมั้ง ถึงได้ส่งเขา ผู้เป็นไอดอลในใจเธอตั้งแต่วินาทีที่เธอได้พบเขาเมื่อหลายปีก่อนมาให้

ขนมเปี๊ยะไส้ทะลักอัดแน่นไปด้วยเงินทองขนาดนี้จะหล่นมาทับตัว ปากของเฟิ่งซีอยากบอกไปว่า ‘แต่งค่ะ’ ตั้งแต่แรก แต่เพราะความเป็นชาวเมืองคนละถิ่น ก็ทำให้ความรักดูเหมือนจะไม่ราบรื่นเอาซะเลย

เขาเติบโตมาในเมืองศิวิไล เธอเติบโตในแถบภูเขาทุรกันดาร
เขาเนี๊ยบ เธอง่าย ๆ
เขารังเกียจสิ่งสกปรก เธอขอแค่ไม่ตายก็โอเค
เขาร่ำรวยมหาศาล เธอพอมีพอใช้

เหลิ่งเจี้ยน: “ซีซี เพื่อผมคุณจะย้ายไปอยู่เมือง S ไหมครับ”
เธอจะไปไหมน่ะเหรอ?
ไปอยู่ที่นั่นเพื่อเขาน่ะเหรอ?
เฟิ่งซี: “ไม่ค่ะ”
คงถึงเวลาบอกเลิกกันแล้ว...

ตัวอย่าง:
เหลิ่งเจี้ยนทั้งกัด ทั้งบดขยี้จนเฟิ่งซีหายใจไม่ทัน กระนั้นเธอกลับไม่ยอมประท้วงขอออกซิเจนสักนิด จูบตอบกลับมาสุดความสามารถที่เธอมีจนต้องเป็นเขาเองที่ขออากาศหายใจ
“ผมจะไม่ยั้งตัวเองแล้วนะ”
“มาขนาดนี้แล้วทำเถอะค่ะ”
ได้ยินคำตอบของเฟิ่งซี เหลิ่งเจี้ยนหัวเราะออกมาด้วยความชอบใจ เขาหอมแก้มนิ่มฟอดใหญ่ทั้งสองข้างอย่างเท่าเทียม กลิ่นแอลกอฮอล์เข้าไปเต็มปอดของเขาแต่ไม่สามารถทำให้เขาเมาได้เท่ากลิ่นกายอันเป็นเอกลักษณ์ของเธอเลย
หญิงสาวบิดกายพร้อมส่งเสียงครวญครางออกมาเบา ๆ เมื่อถูกริมฝีปากของเขาเม้มเข้าบริเวณลำคอ ได้ยินแบบนั้นยิ่งทำให้เขาอยากจูบ กัด และฝังรอยสตรอว์เบอร์รีไว้บนลำคอของเธอ
น่ารัก น่ารักเกินไปแล้ว

ราคาปกติ 139 บาท
++ผู้อ่านท่านใดซื้อผ่าน Apple จะราคาแพงกว่าซื้อตรงจากทาง Mebmarket ค่ะ++