คุณแม่แก้ขัด

“เพิ่งรู้นะว่าคุณชอบอ่านหนังสือพวกนี้ด้วย” ปาฏิหาริย์พูดพลางปิดหนังสือในมือ อ่านชื่อบนปกพร้อมยิ้มเหลือเชื่อ “กับดักพิศวาสซาตานเชือดพรหมจรรย์”
ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง รีบสาวเท้าไปฉวยหนังสือในมือชายหนุ่มมากอดไว้อย่างหวงแหน
“คุณมีสิทธิ์อะไรมาแอบดูหนังสือฉันเนี่ย” อรุณรดาดุ กลบเกลื่อนอาการกระดากอายที่หล่อนอ่านนิยายชื่อหวิว
“ก็คุณอาบน้ำนานเหลือเกิน ผมไม่รู้จะทำอะไร เห็นมันวางอยู่บนชั้นหนังสือเลยหยิบมาอ่านฆ่าเวลาเพลินๆ อยากรู้ว่าแม่ของลูกผมมีรสนิยมแบบไหน ไม่อยากจะเชื่อเลยนะว่าคุณจะชอบ...”
“บ้า!” อรุณรดาโพล่งขัดเร็วรี่ “ฉันไม่ได้ชอบนะ ฉันแค่กำลังศึกษา”
คำพูดซื่อๆ นั้นทำเอาชายหนุ่มถึงกับอึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าราวว่าเข้าใจ
“ออๆๆ ผมรู้ สาวพรหมจรรย์วัยสามสิบอย่างคุณกำลังฝันหาประสบการณ์แปลกใหม่ แต่ผมว่าหาจากในหนังสือมันคงไม่เวิร์ค ก็เหมือนกับการเรียนไง สิบทฤษฎีหรือจะสู้หนึ่งปฏิบัติ” ปาฏิหาริย์ยิ้มพรายไปทั้งใบหน้า สายตาพราวระยับยามมองหญิงสาวในชุดนอนผ้ายืดซึ่งยืนกอดหนังสือนิยายอยู่ใกล้ๆ ขอบเตียง
“ผมช่วยได้นะ”
การขันอาสาแบบหน้าตาเฉยนั้นทำเอาหญิงสาวหน้าร้อน ยกหนังสือในมือขึ้นทุบไหล่ชายหนุ่มเป็นพัลวัน
“บ้า! บ้า! คนลามก! ว้าย!”
มีเสียงหวีดร้องดังขึ้น เมื่ออยู่ๆ ร่างเล็กแบบบางก็ถูกดึงให้ลอยหวือมาล้มลงบนเตียงพร้อมกับที่เขาทิ้งตัวตามลงติดๆ
“คุณหมอ! คุณหมอจะทำอะไร”
“กับดักพิศวาส ซาตาน... เชือดพรหมจรรย์”