ไม่ร้ายเกินรัก

พี่เลโอ สุดหล่อ ที่ฉันหลงรักมานานนับสี่ปี จากผัวมโน...กลายเป็นผัวจริงๆ ในค่ำคืนที่เขาถูกยัยเพื่อนตัวร้ายวางยา แม้จะเป็นคืนเดียวที่เขาเป็นของฉัน แต่จะเป็นความทรงจำที่แสนหวานและเร่าร้อนของฉันตลอดไป...

""""""""""""""""
“ทำไม แก้มชอบพี่ไม่ใช่เหรอ ช่วยพี่ไม่ได้ใช่ไหม งั้นพี่กลับไปหาเนเน่ก็ได้ เพราะพี่ทนทรมานต่อไปไม่ไหวแล้วเหมือนกัน”
ประโยคสุดท้ายของเขา ทำให้ฉันไม่ลังเลใดๆ อีกต่อไป
“พี่เลโอไม่ต้องไปหาเนเน่หรอกค่ะ แก้มช่วยพี่เลโอเอง พี่เลโออยากให้แก้มทำอะไร ก็บอกเลยค่ะ แก้มทำให้ได้ทุกอย่าง”
“แน่ใจนะว่าจะไม่เสียใจทีหลัง”
“ไม่ค่ะ พี่เลโอเถอะ แน่ใจนะว่าจะไม่เสียใจทีหลัง ไม่ใช่พรุ่งนี้ตื่นมาโวยวายว่าแก้มปล้ำพี่นะ”
“พี่ไม่มีวันเสียใจหรอก”
ก็แน่สิเขาโดนวางยา ตอนนี้พิษยานั้นกำลังทำให้เขาทรมาน เพราะแม้จะพูดคุยกันอยู่เขาก็ยังไม่ละมือจากร่างกายของฉันเลย
"""""""""""""""""