คนที่ตายไปตั้งนานแล้วอย่างข้า ไม่ได้ปรารถนาที่จะกลับมามีชีวิตที่วุ่นวาย เล่ม 4 (จบ)

สวัสดีนักอ่านที่รักทุกท่านค่ะ ในเล่มที่ 4 ซึ่งเป็นเล่มสุดท้ายนี้ นามิได้เขียนอัดแน่นเนื้อหาที่มีครบทุกรส ทั้งความรัก ความแค้น อำนาจ สิ่งที่ปรารถนา รวมไปถึงสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง
มาเอาใจช่วยกันว่าในเล่มสุดท้ายนี้เจ้าก้อนขนจะสามารถมีความสุขเหมือนอย่างคนอื่นเขาได้หรือเปล่า และบทสรุปของเรื่องราวจะเป็นอย่างไร สามารถติดตามได้ในเล่มนี้ค่ะ

..สปอย..
..
..
เจ้าก้อนขนที่ถูกหักปีกถอดเขี้ยวเล็บร้องไห้จนไร้ซึ่งน้ำตา บอบช้ำจนไม่อาจเปล่งวาจาใดๆ ออกมาได้ ในแต่ละวันได้แต่นอนแน่นิ่งอยู่ที่เดิมไม่ต่างจากตุ๊กตาที่ถูกชำเราจนหมดราคาแล้วค่อยโยนทิ้ง
ในขณะที่แสงแห่งชีวิตค่อยๆ ริบหรี่ลง หลังจากที่เจ้าก้อนขนไม่ยอมกินยอมดื่มอะไรมาหลายวัน กลับปรากฏเงาร่างเลือนรางของใครบางคนเดินเข้ามาภายในสถานที่อันโสมมนั้น
เขาเหยียบย่างลงบนแอ่งน้ำโลหิตและซากศพมากมายตลอดทางที่ย่ำผ่าน เขาหยุดยืนอยู่เบื้องหน้าเซี่ยโหวอย่างเฉยชา แล้วถอดชุดคลุมบนร่างห่อตัวคนเอาไว้ก่อนจะอุ้มเจ้าก้อนขนออกไปจากที่นั่นอย่างไม่แยแสต่อสิ่งใด
ซึ่งคนคนนั้นคือ..
............................................................................
ในวันปีใหม่ที่อากาศหนาวเหน็บ หิมะขาวโพลน
บริเวณข้างป้ายหลุมศพที่อยู่ภายในป่าลึก ปรากฏเงาร่างของใครบางคนนั่งพิงหลุมศพดื่มสุราอยู่ภายในน้ำเต้าเก่าๆ โดยมีชามเกี๊ยวปีใหม่สองชามวางอยู่หน้าป้ายหลุมศพ
เงาร่างนั้นทอดสายตามองไปรอบๆ บริเวณ ก่อนหยิบชามเกี๊ยวอีกชามหนึ่งขึ้นมากินเงียบๆ จนกระทั่งหมดชาม
เขานั่งดื่มสุราในน้ำเต้าต่อไปอีกสักพัก แล้วหยัดกายลุกขึ้นก่อนเดินจากไปเงียบๆ และเขาก็จะกลับมานั่งกินเกี๊ยวปีใหม่ที่เดิมอีกครั้งในปีถัดๆ ไป..
.................................................................................
... : "เขาคู่ควรหรือ?"
กับคนที่ได้รับทุกสิ่งทุกอย่างมาง่ายๆ โดยที่ไม่ได้พยายามทำอะไรเลยด้วยซ้ำ ทั้งยังถูกปกป้องให้กลายเป็นผู้บริสุทธิ์ตั้งแต่ต้นจนจบด้วยเหตุผลง่ายๆ แค่ว่า เขาไม่ได้ทำอะไรผิด ได้มีความสุข ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายโดยการใช้เลือดเนื้อและความพยายามของคนอื่นแลกมา
ส่วนอีกคนที่พยายามอย่างสุดความสามารถ ทุ่มเทจนสุดกำลัง สูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างจนไม่มีอะไรให้เสียได้อีกแล้ว แต่สุดท้ายกลับไม่ได้รับสิ่งใดกลับมาทั้งนั้น กระทั่งความหวังลมๆ แล้งๆ อันน้อยนิดของตนก็ยังถูกช่วงชิงเอาไปอย่างโหดร้าย
..มันสมควรแล้วหรือ?
ไม่ต้องมีคำอธิบายอะไร หลิงซีย่อมเข้าใจความหมายนั้นดีกว่าใคร เขาเอ่ย "..ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว..เขาไม่ได้ทำอะไรผิด อีกอย่างตอนนี้นอกจากข้าก็มีแค่เขาเท่านั้นแหละที่มีอำนาจมากพอที่จะขึ้นครองราชย์ ถึงมันจะดูเหมือนเป็นการผลักภาระไปหน่อย แต่ตอนนี้ก็ไม่มีใครที่เหมาะสมไปกว่าเขาอีกแล้ว"
..ถึงจะฟังดูเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล แต่แท้จริงแล้วนี่คือการปกป้องจี้ผิงอย่างเปิดเผย ไม่มีคำพูดใดที่จะปกป้องเขาได้ดีไปกว่านี้อีกแล้ว
.


ขอบคุณค่ะ
นามิแค่อยากอ่านนิยาย