เมียสุดโปรด

โปรย...
หลังจากมีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น สร้างความบาดหมางรุนแรง…จนทำให้สองครอบครัวซึ่งเกี่ยวดองเป็นมิตรที่ดีต่อกันแตกหัก

สุพรรณวดีกลายเป็นบุคคลต้องห้ามสำหรับครอบครัวสามี พวกเขารังเกียจเธอจนถึงขั้นไม่อยากเห็นหน้า
หญิงสาวกัดฟันสู้จนสุดความสามารถ หากผลที่ได้กลับไม่ต่างจากเดิม จึงได้แต่ก้มหน้ายอมรับความจริง

รวมถึงยอมรับการตัดสินใจของสุดโปรดซึ่งเป็นสามีที่ขอ ‘หย่า’ พร้อมทั้งตกลงกันในเรื่องการดูแล ‘ลูก’ ที่เพิ่งคลอดออกมาได้เพียงแค่สามเดือน

เหมือนว่าการพูดคุยของทั้งสองคนในวันนั้นจะลงเอยด้วยดี…

แต่จริง ๆ แล้วกลับไม่ใช่เลย เพราะหลังจากนั้นแค่ไม่กี่เดือนสุดโปรดกับลูกก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

ทำให้เธอไม่ได้เจอหน้าลูกอีกเลย…

_______________________
ตัวอย่างนิด ๆ
“…หย่ากันไหม”
สุพรรณวดีได้ยินอย่างนั้นก็หลับตาลงช้า ๆ ด้วยหัวใจที่ปวดร้าว หากไม่นานก็พยักหน้าลงพร้อมยกมือเช็ดน้ำตาที่ซึมออกมาจากหางตา
“ค่ะ” หญิงสาวยอมรับการตัดสินใจของเขาแต่โดยดี ไม่คิดจะโต้แย้งใด ๆ “เอยขอพาลูกไปอยู่ด้วยนะคะ”
“ไม่ได้”
“ทำไมคะ ถึงลูกจะอยู่กับเอยแต่พี่โปรดก็ไปหาลูกได้ทุกเมื่อ” เธอแย้งกลับด้วยความไม่เข้าใจ
“แล้วคิดดีหรือยังถึงจะพาลูกไปอยู่ด้วย” เขาถามกลับเสียงเรียบ ยังไม่ยอมเอ่ยถึงเหตุผลว่าทำไมลูกถึงไม่ควรไปอยู่ในความดูแลของผู้เป็นแม่ แต่ถึงเขาไม่พูด เธอก็ควรจะรู้ได้เองว่าทำไมถึงไม่ควร
“ทำไมเอยต้องคิด ในเมื่อปลื้มก็เป็นลูกของเอย เอยอยากอยู่ใกล้ ๆ เขา อยากมองดูทุกพัฒนาการทุกการเติบโตของเขา” และเธอก็เชื่อว่าตัวเองสามารถเลี้ยงลูกได้ดีไม่น้อยหน้าใครแน่นอน “ให้ปลื้มอยู่กับเอยเถอะนะคะ เอยสัญญาว่าเอยจะไม่กีดกัน พี่โปรดไปหาลูกได้ตลอดทุกเวลาที่ต้องการเลย”
“นี่ยังไม่เข้าใจสถานการณ์ตอนนี้อีกเหรอ” สุดโปรดถามขึ้นมาอีกครั้ง “ลองคิดตามนะ ที่พี่ไม่ยอมไม่ใช่เพราะพี่จะหวงลูกไว้คนเดียว แต่เอยลองคิดดูว่ามันดีสำหรับลูกแล้วใช่ไหมถ้าจะพาไปอยู่ในบ้านที่มีคุณตาเป็น…”
ชายหนุ่มพูดด้วยเหตุผล อาจจะฟังดูไม่รักษาน้ำใจคนฟัง แต่เขาจำเป็นต้องพูดเพื่อให้เธอได้สติและคำนึงถึงเรื่องนี้ให้มากขึ้น
“แต่...” เมื่อได้ยินอย่างนั้นสุพรรณวดีก็สะอึก รู้สึกจุกจนพูดอะไรไม่ออก น้ำตาที่พยายามกลั้นเอาไว้ก็รินไหล ครั้นได้คิดตามที่เขาพูดมามันก็จริงดังนั้น เธอไม่สามารถหาเหตุผลมาลบล้างข้อเท็จจริงนี้ได้เลย
ครอบครัวเธอมีประวัติด่างพร้อยไปแล้ว คงยากที่จะลบเลือน อีกสิบปียี่สิบปีในสื่อโซเชียลก็ยังคงบันทึกข่าวพวกนี้เอาไว้ และคงจะเป็นปมติดตัวเด็กน้อยบริสุทธิ์ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว
“พี่รู้ว่าเอยรักลูก แต่ให้ลูกอยู่กับพี่ดีกว่า พี่สัญญาว่าจะดูแลเขาให้ดี” สุดโปรดคิดว่าการให้เด็กชายปุณยวีร์อยู่ในความดูแลของเขานั้นย่อมดีกว่า เพราะถ้าประเมินตอนนี้ เขามีความพร้อมที่จะดูแลลูกได้มากกว่าสุพรรณวดีแน่นอน
“ถ้าเอยให้ลูกอยู่กับพี่...เอยยังมาหาลูกได้เหมือนเดิมไหม” หญิงสาวถามเสียงสั่นในเรื่องที่หวั่นมากที่สุด
“…เอยยังมาหาลูกได้เหมือนเดิม”
นั่นคือคำตอบที่สุพรรณวดีได้จากพ่อของลูก
ทว่าไม่ถึงสองเดือนหลังจากเซ็นใบหย่า เธอก็รู้สึกได้ว่าตนเริ่มถูกครอบครัวนั้นปิดกั้น ไปหาที่บ้านก็ไม่มีใครอยู่ ถ่อไปบ้านใหญ่ที่มารดาเขาอาศัยอยู่ก็ถูกไล่ ไปถามพี่หมอเขตถึงโรงพยาบาลก็ไม่ได้ข้อมูลใด ๆ
กระทั่งมารู้ทีหลังในอีกสี่เดือนต่อมาว่าเขากับลูกย้ายไปอยู่ที่ประเทศฝรั่งเศสเรียบร้อยแล้ว...

...ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาไม่คิดจะบอกเธอสักคำ!

__________________
-แนะนำให้โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนสั่งซื้อนะคะ
-หากใช้ระบบ ios แนะนำให้ซื้อผ่านทางเว็บไซต์ จะได้ในราคาที่ถูกกว่ามาก ๆ ค่ะ^^
___________________
พูดคุยกับไรท์ได้ที่ แฟนเพจ : นามปากกา สามินี
หรือเฟซบุ๊ก : สามิ นี