เผลอใจรักท่านรองฯ

เคยได้ยินประโยคนี้ไหม..."ว่ากันว่าผู้หญิงที่ฉลาด เก่ง ดูแลตัวเองได้ และมีความมั่นใจในตัวเองสูง มักจะล้มเหลวในเรื่องความรัก" พิชญ์ชาพรไม่เคยเชื่อพวกคำพูดเหล่านี้เลย จนกระทั่งถึงวันที่เธอถูกตัดความสัมพันธ์ จากผู้ชายที่เธอกำลังคุยๆ อยู่ ด้วยเหตุผลที่ว่าเธอเก่งเกินไป...นี่มันเหตุผลอะไรกันเนี่ย


"ท่านรองฯ มีแฟนหรือยังคะ" จู่ๆ พิชญ์ชาพรก็ถามขึ้นมา หลังจากที่วางเอกสารลงบนโต๊ะทำงานของเขา
"ยัง" คีรินภัทรตอบก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองเลขาฯ สาวด้วยความแปลกใจ "ถามทำไม"
"แล้วชอบผู้หญิงแบบไหนคะ" ชายหนุ่มขมวดคิ้วเข้าหากันนิดๆ ร้อยวันพันปีไม่เห็นเธอถามเรื่องพวกนี้กับเขา
"ไม่รู้ ไม่ชอบแบบไหนทั้งนั้น" เขาตอบแบบปัดๆ
"งั้น...ชอบผู้ชายเหรอคะ" หญิงสาวทำตาโตพร้อมยกมือปิดปากตัวเอง แต่พอเห็นสายตาดุๆ ที่เขาส่งมา เธอจึงเลิกเล่น ก่อนจะยู่ปากทำสีหน้าเซ็งๆ แล้วบ่นออกมา "ก็ไม่รู้สิคะ ดิฉันอายุยี่สิบห้าปีแล้ว แต่ยังไม่เคยมีแฟนกับเขาเลย แถมตอนนี้ผู้ชายมาจีบสักคนไม่มี"
"ไม่เคยมีแฟน?" คราวนี้คีรินภัทรเลิกคิ้วถามด้วยความสนใจ พลันอวัยวะในอกข้างซ้ายเต้นแรงขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้
"ก็ใช่น่ะสิคะ เกิดมาไม่เคยมีแฟน เสียของหมด"
"ผมได้ข่าวว่าคุณเที่ยวทุกวัน ไม่มีมาจีบเลยหรือ" คีรินภัทรถามด้วยความแปลกใจ พยายามเก็บอาการบางอย่างเอาไว้ เพราะพิชญ์ชาพรถือได้ว่าเป็นนักปาร์ตี้ตัวยงเลยล่ะ เธอเป็นผู้หญิงที่สวย เรียกได้ว่าสวยมาก เธอไปดื่มในที่แบบนั้นบ่อยๆ เป็นไปได้จริงๆ หรือที่จะไม่มีใครสนใจเธอเลย
"แปลกไหมละคะ ดิฉันก็งงเหมือนกัน" หญิงสาวว่าอย่างแปลกใจเช่นกัน เธอมีหน้าตาที่สะสวย บุคลิกดี และมีความมั่นใจ โดดเด่นไม่แพ้ใครแน่นอน หญิงสาวได้แต่คิดแล้วก็รู้สึกเซ็ง นี่เธออาภัพเรื่องความรักขนาดนี้เลยหรือ "เฮ้อ...ดิฉันไปทำงานต่อก่อนนะคะ