กว่าจะรู้ว่ารัก (จักรวาลหวงรัก)

กว่าจะรู้ว่ารัก...เธอก็บินไปไกลเสียแล้ว


ปาณัสม์ ไวยวัจน์ เติบโตมาอย่างธรรมดาที่สุดในบรรดาทายาทรุ่นที่สี่ของตระกูลไวยวัจน์ พ่อแม่มีเขาตอนเรียนปีหนึ่งด้วยกันทั้งคู่ อย่าเรียกว่าไม่พร้อม เรียกสึนามิลูกใหญ่ในชีวิตดีกว่า แต่พวกท่านก็ฝ่าฟันมาจนได้ ความทรงจำในวัยเด็กของชายหนุ่มมีอยู่ไม่กี่อย่าง บ้านคุณทวด บ้านปู่ย่า พ่อ แม่และลูกพี่ลูกน้องพุงยื่นชื่อ ปราณ ที่เกิดหลังเขาสี่เดือนและไม่เคยเรียกเขาว่า พี่ แถมกว่ามันจะเลิกเรียก ปื้น ก็ขึ้นป.1 นู่น รวมถึงยัยเด็กแก้มยุ้ยข้างบ้านที่ติดเขาเป็นตังเม...

จิ๊ดริด หรือ จิรัสยา แอบรักพี่ปลื้มมาตลอด...กระทั่งพี่ชายที่แสนดีกำลังจะมีแฟน เสียใจยังไหวแต่เสียเธอให้ใครไม่ได้! จิ๊ดริดเจอพี่ปลื้มก่อนนะ!

"อยากจูบจิ๊ดริด"
"พะ พี่ปลื้ม!" มือเล็กรีบปิดปากเขา
"ทำไมล่ะ" แอบแลบลิ้นแตะปลายนิ้วเรียวเบาๆ
"มีคนจ้องเราอยู่" กระซิบเสียงพร่าเพราะการกระทำแบบนี้ช่างยั่วเธอสิ้นดี
"หือ ใครคะ" มือใหญ่เริ่มลูบไล้สะโพกเธอ
จิรัสยาพยักพเยิดไปทางซ้ายมือ ดวงตาสองคู่จ้องสองคนบนเตียงเขม็ง จ้อยร่อยกับจิ๊บจ้อยนั่นเอง
"จิ๊ดริดอายหมา" ก้มหน้างุด
"ค่อยยังชั่ว นึกว่าอายพี่" เขาแซว
ก็อายพี่ปลื้มด้วยนั่นแหละ! ตอนเขารุกเหมือนลิงไร้หางตามเทียวไล้เทียวขื่อเพศเมียในสารคดีเปี๊ยบ
"พี่ปลื้มอยากมีเซ็กซ์กับจิ๊ดริดเหรอ"
"ในอนาคตคงใช่ แต่ตอนนี้แค่อยากจูบ" ปาณัสม์ยอมรับอย่างตรงไปตรงมา
"ไหนว่าเกียร์ต่ำ"
"ผลไม้ต้องห้ามจะยั่วน้ำลายเราก็ต่อเมื่อถูกห้ามกินใช่ไหมล่ะ"
"ไม่เชิงว่าห้าม แต่จิ๊ดริดรู้สึก...ตั้งตัวไม่ติด"