อย่าให้ไปรักคนอื่นเลย

ว่านชนเสนอตัวเป็นครูให้น้องชายสุดเนิร์ด แต่ไม่รู้เป็นไง ถึงกลายเป็นคนถูกสอนซะเอง แถมยังโดนมันด่าอีก "กูแค่สายตาสั้น ไม่ได้แปลว่าเอาไม่เป็น"

********************************************************************

เธอเกิดก่อนคันฉัตรแค่สามชั่วโมงเองมั้ง

แต่มันก็ยังแทนตัวเองว่าพี่ ในขณะที่เขาไม่เรียกมันว่า อี ก็บุญแล้ว

ผู้หญิงอะไร พูดมากฉิบหาย ... ตั้งแต่พ่อของเขาแต่งงานใหม่กับแม่ของว่านชน ตอนที่เราทั้งคู่อยู่ ม.4

นังคนนั้นก็แย่งเขาพูดทุกอย่าง เข้ามาจุ้นจ้านวุ่นวายในชีวิต จัดการเป็นปากเสียงให้ จนเขาแทบจะกลายเป็นใบ้ไปแล้วตอนนี้!

น่ารำคาญ! หาอะไรยัดปากมันดีวะ หรือจับทำเมียแม่งเลย

************************************

“พี่น้องกัน มันทำแบบนี้ได้ไหมว่าน?” เขากระซิบถามเสียงกระเส่า แต่ครั้งนี้ว่านชนไม่ได้โต้ตอบ เพราะเธอกำลังร้องไห้ ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดไปทั้งกายและใจ หญิงสาวดิ้นรน มือเล็กทุบไปที่คนตรงหน้าอย่างสะเปะสะปะ เธอหวาดกลัวเขา แน่นอนว่ายังไม่พร้อมสำหรับเรื่องอย่างว่า พอถูกรุกล้ำเข้ามาอย่างหยาบคาย บ่อน้ำตาเลยแตก
“แกเป็นบ้าอะไรของแก ทำเรื่องเหี้ยๆ แบบนี้ทำไม ไอ้เหี้ยฉัตร” ปากน่ะด่าได้ แต่ทั่วทั้งดวงใจของว่านชนตอนนี้แหลกสลายไปหมดแล้ว ซึ่งแทนที่คันฉัตรจะหยุด เขากลับโกรธกับคำพูดหยาบคายของเธอ ไม่มีทางหรอกที่เขาจะฟังแล้วเข้าใจ ชายหนุ่มยังจงใจบดขยี้ นิ้วเรียวยาวสอดใส่เข้าไปยังร่างกายของคนที่อยู่ใต้ร่าง จนเธอเปียกชื้นขึ้นมาอย่างอัตโนมัติ จากนั้นก็จัดการรุกต่อแบบที่ไม่ถนอมว่านชนเลยแม้แต่นิดเดียว
“เราไม่ใช่พี่น้องกัน ให้ตายไปก็ยังไม่ใช่! ว่านเป็นเมียฉัตร ... จะกี่ชาติก็เป็นได้แค่นี้เท่านั้น”

แนะนำให้อ่านตัวอย่างก่อนค่อยตัดสินใจนะคะ
ฝากเอ็นดูนักเขียนฝึกหัดคนนี้ด้วยนะคะ ติชมได้ น้อมรับไปปรับปรุงเสมอค่ะ

ขอบพระคุณมากค่ะ