ตรวนทองคล้องใจ

คำโปรย

เพราะโชคชะตาไม่เคยเข้าข้างคนอย่างพิมพ์ใจ
ยังไม่ทันแตกเนื้อสาว เธอก็กลายเป็นสมบัติส่วนตัวของกรณ์
พอโตเข้าหน่อยก็กลายเป็นนางบำเรอ
เป็นเมียเก็บ ... ที่เขาไม่คิดจะรัก

กรณ์ ภูวดล
เพราะถูกแม่ทิ้งไปตั้งแต่เด็ก กรณ์เลยถูกคุณป๋าเลี้ยงอย่างตามใจ
อยากได้อะไร ต้องได้ และท่านก็ไม่เคยปฏิเสธที่จะให้
ไม่สนถูก ไม่สนผิด ต่อให้สิ่งที่คนเป็นลูกร้องขอ
จะเป็นมนุษย์ที่มีเลือดเนื้อเชื้อไขก็ตาม

พิมพ์ พิมพ์ใจ
เธอเป็นทุกอย่างให้เขาแล้ว ตั้งแต่เบ๊ตัวน้อย
นางทาส นางบำเรอ เมียเก็บ แม้กระทั่งแม่ของลูก
แต่มีสักวันไหม? ที่เขาจะรู้ ว่าสิ่งเดียวที่เธออยากได้จากเขา
'ก็แค่ความรัก'

กรณ์ : อย่าให้ต้องย้ำว่าสถานะของเธอคืออะไร!
พิมพ์ใจ : เด็กที่มันเกิดมาด้วยความมักง่ายของพ่อมันน่ะเหรอ? ฉันไม่มีทางเรียกมันว่าลูกหรอก!


*แนะนำให้กดซื้อผ่าน www.mebmarket.com หรือระบบแอนดรอยด์
จะได้ราคาที่ถูกกว่าซื้อผ่าน Apple ค่ะ*