นงพะงา ทำไมต้องทน

‘นงพะงา’ พลาดท้องกับคนเจ้าชู้อย่าง ‘ไกรพ’
คิดว่ามีลูกแล้วเขาจะเปลี่ยน แต่สุดท้ายก็เหมือนเดิม
ทุกวันนี้เธออดทนอยู่เพื่อลูก แต่ลูกถามว่า...
‘ทำไมแม่ต้องทน แม่ควรมีความสุข’

----------------

[ตัวอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ]

“เฮียคะ มะนาวเป็นใคร ทำไมต้องมาอยู่บ้านเราด้วย” เธอถามแต่ไกรพยังนิ่ง ทำเป็นเหมือนไม่ได้ยิน เขาเช็ดผม เช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนอน

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นคะ ช่วยตอบงามหน่อย เด็กมะนาวนั่นเป็นเด็กเฮียใช่ไหม” นงพะงามถามอย่างคาดคั้นคำตอบ เธอรู้สึกแปลก ๆ แอบคิดว่ามะนาวน่าจะเป็นเด็กที่ไกรพควงเล่น ๆ แต่ไม่เข้าใจว่ากล้าพาเข้ามาอยู่ในบ้านเลยหรือ

“ไม่ใช่” เขากระแทกน้ำเสียงจนคนฟังสะดุ้ง

“ไม่ใช่แล้วเป็นอะไรคะ เฮียไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้นะ เอาคนอื่นมาอยู่ในบ้านได้ยังไง งามเข้าใจนะคะว่าเฮียเจ้าชู้ และที่ผ่านมาเฮียจะมีเล็กมีน้อย คบเล่น ๆ กี่คนงามไม่เคยว่า แต่นี่พาเข้าบ้านเลยหรือ ทำไมไม่เกรงใจงามกับลูกบ้าง”

“คุยอะไรกันอยู่เหรอคะ เสียงดังเชียว”

“ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ” ไกรพตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้มน่าฟังต่างกับที่ใช้คุยกับนงพะงา “น้องมะนาวอาบน้ำแล้วตัวหอมจัง”

“มันจะมากเกินไปแล้วนะ!” เธอด่าทั้งสามีและมะนาวที่ทำเหมือนว่าเธอไม่มีตัวตน

“เฮียยังเห็นงามเป็นเมียอยู่บ้างไหม กล้าพูดแบบนี้ต่อหน้างามเลยหรือ ส่วนเธอก็น่าจะรู้ว่าเขามีเมียอยู่แล้ว ก็ยังมาวุ่นวายกับผัวคนอื่นอีก ต่อมศีลธรรมมันไม่ทำงานหรือไง”

“เรื่องนั้นมะนาวรู้ค่ะ และมะนาวก็อยากให้พี่งามรู้ไว้ด้วยว่ามะนาวก็เป็นเมียของเฮียไกเหมือนกัน”

“เมีย? เมียอะไรจ้ะหนู เมียน้อยน่ะหรือ” นงพะงาว่าอย่างเย้ยหยัน “หนูหน้าตาก็ดีนะ สวย ๆ แบบหนูหาผู้ชายที่เขาไม่มีพันธะได้สบาย ๆ อยู่แล้ว อย่าคิดที่จะมาเป็นเมียน้อยคนอื่นเลย”

“มะนาวไม่ใช่เมียน้อยของใคร”

“กล้าพูดนะว่าไม่ใช่เมียน้อย แล้วที่ทำอยู่นี่เขาเรียกว่าอะไร นางบำเรอของผัวชาวบ้านน่ะหรือ” นงพะงาสวนกลับ มะนาวทำหน้าไม่พอใจแล้วเดินหนีกลับเข้าไปในห้องรับแขก นงพะงาด่าไล่หลังอีก “ทนฟังไม่ได้จนต้องเดินหนีเลยหรือไง”

“งาม! เธออย่ามาทำตัวไร้มารยาทกับคนของฉันนะ” ไกรพตวาดเสียงดัง ไม่พอใจที่เธอด่ามะนาว นี่เขาเข้าข้างคนอื่นมากกว่าเมียตัวเองได้อย่างไร เขากำลังหลงใหลเด็กใหม่อยู่สินะ ถึงไม่เห็นหัวเธอเลย

มะนาวเดินกลับมาอีกครั้งพร้อมกับเอกสารในมือ แล้วยื่นให้นงพะงาอ่านชัด ๆ

เอกสารที่อยู่ตรงหน้าของนงพะงาเป็นทะเบียนสมรสที่เป็นชื่อของไกรพกับสุจิราหรือมะนาวนั่นเอง

“ใครกันแน่ที่เป็นเมียน้อย” มะนาวถามเสียงดังลั่น ไกรพเดินเข้าไปใกล้ภรรยาตีทะเบียนแล้วโอบกอดไว้หลวม ๆ ราวกับต้องการปลอบขวัญ

นงพะงาหายใจไม่ทั่วท้อง ยืนตัวแข็งทื่อ เธออยู่กับไกรพมาประมาณยี่สิบปี เขาไม่เคยจัดงานแต่ง ไม่จดทะเบียนสมรสกับเธอ แต่นี่อะไร เขาไปจดทะเบียนสมรสกับคนอื่นงั้นหรือ

เธอแทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง ไกรพจดทะเบียนสมรสกับสุจิราเมื่อสามเดือนที่แล้ว มะนาวเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมาย ส่วนเธอเป็นแค่แม่บ้าน เป็นคนใช้ เป็นคนโง่ เป็นควายให้เขาหลอกใช้มาตลอด

คนที่จู่ ๆ กลายเป็นเมียน้อยเดินไปใกล้กับไกรพ กระชากเสื้อของสามีสุดแรงจนผละออกจากมะนาวแล้วฟาดมือลงบนแก้มของไกรพอย่างจังจนชายหนุ่มหน้าหัน

“เลว!” เธอตบหน้าเขาแล้วด่าเสียงดังลั่นห้อง ไม่รู้จะสรรหาคำด่าไหนที่เหมาะกับเขาแล้ว สมองของเธอกำลังพร่าเบลอ หัวใจกำลังสลาย

ไกรพไม่ยอมให้นงพะงาตบเขาเพียงฝ่ายเดียว มือใหญ่ตบหน้านงพะงากลับจนเธอเซถลาเกือบจะล้มลงกับพื้น แล้วชี้หน้าด่ากราด

“อย่าลืมว่ามึงเป็นใคร และกูเป็นใคร ถ้าไม่อยากตาย อย่าริอาจมาตบหน้ากูอีก”

นงพะงาจำได้ว่าเธอมาจากไหน เธอมาจากครอบครัวที่ไม่ได้ร่ำรวย เธอมาหางานทำและตกหลุมรักเขา หลายครั้งไกรพมักใช้จุดนี้พูดจี้ปม คอยสั่ง คอยปราม กดให้เธออยู่ต่ำกว่าเขา เพราะมันง่ายต่อการควบคุม

“เงินทุกบาทที่มึงใช้เป็นของกู รถที่มึงขับก็ของกู บ้านก็ของกู หัดเจียมตัวและสำนึกบุญคุณซะบ้าง”

-------------------
คำเตือน : กรุณาโหลดตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ
ผู้อ่านที่ใช้ apple/ios หากซื้อผ่านเว็บไซต์ จะได้ราคาที่น่ารักกว่านะคะ