ด้วยเหตุนี้ข้าจึงกลายเป็นนางร้าย

แม้บ้านเมืองจะเกิดโศกนาฏกรรมทำให้แคว้นฉู่ล่มสลาย องค์หญิงหลินหรงต้องกลายเป็นเชลยสงคราม ตามแม่ทัพเถาเชียนซานกลับไปยังแคว้นฉิน เมื่ออยู่ในจวนนางมีฐานะเป็นเพียงอนุภรรยา กระนั้นเขากลับไม่เคยสนใจสตรีใดนอกจากนาง จนองค์หญิงผู้แสนไร้เดียงสา เข้าใจไปเองว่านั่นคือการที่เขามอบใจให้นาง แต่สุดท้ายเมื่อมันไม่ใช่อย่างที่นางคิด องค์หญิงจึงรู้สึกขอบคุณเขาเป็นอย่างมาก ที่ทำให้นางได้เรียนรู้ความหอมหวานของการ “แก้แค้น”
..........
ที่แท้เขาก็มองนางเป็นเพียงองค์หญิงแคว้นฉู่ที่ถูกถอดยศ และเชลยสงครามที่มีฐานะเป็นแค่อี๋เหนียงของเขาเท่านั้น ตลอดหลายเดือนมานี้ เป็นนางเองที่เข้าใจผิด ว่าเขารักนางอย่างลึกซึ้งจริงใจ
..........
ชายหนุ่มไม่เคยคิดมาก่อน ว่าองค์หญิงหลินหรงจะเป็นสตรีที่โหดเหี้ยมอำมหิตขนาดนี้ นางร้าย...ร้ายกาจเกินใคร...สิ่งที่นางทิ้งเอาไว้ให้ มีแต่ความเจ็บปวดเจียนตาย และการพ่ายแพ้ของแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่แห่งแคว้นฉิน
..........
“ทะ...ท่าน...เอาสิ่งนั้นทิ่มแทงข้า ท่านบ้าไปแล้วหรือ หากเลือดไม่ออกสิจึงจะแปลก”
เป็นครั้งแรกที่นางแสดงอารมณ์โกรธเกรี้ยว แต่ไยเขาจึงรู้สึกว่านางมีเสน่ห์และน่าเอ็นดู นางมองเขาตาลุกวาวราวกับลูกแมวที่กำลังพองขน
“ครั้งแรกอย่างไรก็ต้องมีเลือดพรหมจรรย์ เพียงแต่...ข้าไม่คิดว่าจะทำให้เจ้ามีเลือดมากขนาดนี้”
“ก็ของท่าน...”
..........
ป.ล. นิยายเรื่องนี้เป็นแนวดราม่า สุขนิยม NC20+ พระเอกมีนางเอกคนเดียวค่ะ