รักวุ่นๆ พิกุลจะร่วง

‘บอน บุญเทพ’ ผู้กำกับคุณชายอารมณ์ร้ายแต่ใจดี เห็น ‘นิ่ง นิลวรรณ’ น้องสาวบ้านข้างๆ อดีตคนเคยคุ้นตกงานเป็นปี สถานีก็ไม่ต่อสัญญากับเธอ เลยแอบให้ทีมงานไปติดต่อมาเล่นละครเรื่องใหม่ของตัวเอง
ในขณะที่ ‘นิ่ง’ ก็จะทำยังไง ตกงานนานแล้วเกี่ยงงานไม่ได้ ครั้นรับแล้วหนทางการทำงานกับพี่ชายที่จบกันไปไม่สวยก็เป็นทางโรยกรวดเห็นๆ แถมยังเป็นละครจักรๆ วงศ์ๆ ที่ตัวเองไม่เคยเล่นอีกต่างหาก ร่วมกันปาดเหงื่อไปกับน้องนิ่งค่ะ

+++++

นิ่งปรายตามองแก้วโกโก้ที่ราวกับส่งเสียงเรียกให้เธอดื่ม เธอก็อยากดื่มเพราะตื่นขึ้นมาก็คอแห้ง และโกโก้ปั่นนี่ก็เป็นเครื่องดื่มประจำตัวของเธอเลย ผู้ชายน่ารังเกียจที่นั่งอยู่ข้างหลังคนนี้ช่างจดช่างจำนัก เธอนึกว่า 12 ปีมานี่เขาคงลืมรายละเอียดในตัวเธอไปหมดแล้วเสียอีก

แต่จะให้กินของเขาเหรอ เธอยังไม่ตะกละถึงปานนั้น ให้เขากินเองเถอะหรือไม่ก็ปล่อยให้ละลายไป นิ่งเอนตัวกลับไปที่พนักเบาะ

บอนมองดูก็รู้ว่าน้องถือทิฐิ เธอต้องรู้สิว่าแก้วนี้เป็นของเธอ แต่เธอถึงกับไม่ยอมดื่ม แล้วเขาจะต้องทำยังไง ใจคิดสรุปว่าช่างแม่งไม่กินก็เททิ้งไป แต่ปากดันเบาพูดลอยๆ ออกไปว่า
“กินโกโก้สิ”

แต่เธอก็ยังนั่งกอดอกเฉย พอคิดว่าน้องกำลังดื้อกับเขาก็ฉุนขึ้นมาทันทีทันใด
“งั้นพี่ป้อนนะ” บอนพูดเสียงดังแล้วทำท่าว่าจะโน้มตัวมาหานิ่ง
นิ่งตกใจมองไปที่กระจกส่องหลังเห็นคนขับจ้องมองมาก็ร้องห้าม
“ไม่ต้อง” จากนั้นก็รีบยกแก้วโกโก้ขึ้นมาดูดอักๆ
ก็แค่เนี้ยละหนูเอ้ย บอนกระหยิ่มในใจ