ลมหวนฤดี

•หวนกลับมา เพื่อต่อสู้ไปพร้อมๆกับเขา•

สองมือจับจูงพากันหลบความวุ่นวายมายังที่ห่างไกลสุดแดนสยาม หากอาณาบริเวณเขตภูเวธน์เป็นสถานที่หลบภัยชั่วคราว บน ‘ผาเงิน’ ก็เป็นที่ที่เขากับหล่อนใช้ลมหายใจร่วมกัน
ชวิศ คชหิรัญ’ คือคุณเวธน์ของคนที่บ้าน แต่เป็น ‘นาย’ ของทุกคนในภูเวธน์ ใครจะรู้ล่ะว่า...การเหยียบย่างบนผืนดินวันแรกจะกล้ามีพวกลองดีต้อนรับ ‘นายคนใหม่” อย่างเขา!
ความสุข ละมุน หอมหวาน มาพร้อมกับปัญหามากมายในสถานที่แห่งใหม่ จากการมาพักผ่อนกายและใจ กลับกลายเป็นต้องช่วยกันแก้ปัญหาที่ประดังเข้ามา

“เมียควรมีน้ำใจให้สามีมากกว่าคนนอก” เสียงต่อประโยค รั้งหญิงสาวสู่บทโน้มน้าวตรงหน้า หล่อนหลับตาแล้วลืมขึ้นใหม่ รวบรวมสติกลับเข้าสู่ครรลองของความเย็นยะเยือก “ต้องให้ฉันบอกต่ออีกไหมว่าเมียอย่างเธอควรต้องทำตัวยังไง ต้องสนับสนุนสามีแบบไหน”
แต่พอกลับมาก็อยากดึงสติกลับไปทันที รมย์ฤดีกัดเนื้อปากข้างในเล่นแย้งกับตัวเองเอ็นอึ้ง ก่อนจะเอ่ยถามอย่างกล้าๆ กลัวๆ
“นายเวธน์ถึงกับต้องชักแม่น้ำทั้งห้ามาเกลี้ยกล่อมเลยหรือจ๊ะ”
คนถูกถามอึ้งใบหูแดงก่ำอย่างเห็นได้ชัด หล่อนเลิกคิ้ว เขาเลยกระแอมกระไอกล่าวหน้าเคร่ง
“ฉันกำลังสอนเธออยู่ว่าเมียควรสนับสนุนความคิดสามี ฉันคิดยังไง เธอควรคิดตามอย่างนั้น”
“อ้าว ถ้านายคิดจะมีผู้หญิงอีกคน ฤดีมิต้องสนับสนุนหรอกเหรอ”
“อันนั้นเป็นข้อยกเว้น เธอสามารถค้านได้” เขาบอกหน้าตาเฉยแล้วเปลี่ยนเรื่องจนหล่อนงุนงง “เอาอย่างนี้นะฤดี ฉันขอบอกตรงๆ เลยแล้วกันขี้เกียจโยกโย้อีก”
“….”
หล่อนพยักหน้าตั้งตารอฟัง
“ฉันอยากเมคเลิฟกับเธอ ตอนนี้ เดี๋ยวนี้ และที่นี่ โอเค้ งั้นเรามาเริ่มกันเลย”
หะ เดี๋ยวนะนาย!...?


—————-
ข้อควรระวัง : ก่อนกดซื้อโปรดโหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนนะคะ