โซ่รัก บ่วงกามเทพ

สี่ปีก่อนความสัมพันธ์ลึกซึ้งระหว่างเขาและเธอเกิดขึ้นเพราะฤทธิ์ยาและจังหวะชีวิตพาไปเจอ สี่ปีให้หลังใครจะคิดว่าเขาจะได้เจอเธออีกครั้งพร้อมกับเด็กแฝดที่เรียกเธอว่าแม่จ๋า...นั่นลูกเขาใช่มั้ย?
****
พิจารณาก่อนซื้อกันด้วยน๊า เรื่องนี้เบาสมองจ้า
ตัวอย่าง...
"ถึงผมจะจำผู้หญิงส่วนใหญ่ที่เข้ามาในชีวิตผมไม่ได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าผมจะลืมไปทุกคนนะ ใครมันจะไปลืมขี้ขโมยได้ลง"
"คะ คุณพูดเรื่องอะไรคะ ฉันไม่ได้ขโมยอะไรมานะ" คนถูกกล่าวหาว่าเป็นขี้ขโมยแย้งทันที แต่แล้วก็ต้องหุบปากฉับอย่างคนเถียงไม่ออก
ความจริงเธอก็ขโมยของเขามาจริง ๆ
เสื้อตัวนอกตัวนั้นที่ยังนอนอยู่ในตู้นั่นยังไงล่ะ...ไหนจะเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาอีก
"คุณขโมย และขโมยมากกว่าที่ผมคิดตอนแรกด้วย"
"คะ คุณพูดอะไร ฉันไม่รู้เรื่องค่ะ ฉันไม่เคยรู้จักคุณมาก่อน" ก็มีแต่ต้องยืนกระต่ายขาเดียวเท่านั้น ถึงจะมีโอกาสรอดพ้น แต่ก็เท่านั้น เธอพลาดตั้งแต่ปิดประตูใส่หน้าเขาแล้ว
"ไม่รู้จักแล้วปิดประตูใส่หน้าผมทำไม"
"ก็..." คนพยายามยืนกระต่ายขาเดียวพูดไม่ออกไปชั่วขณะ แต่แล้วก็สามารถหาเหตุผลมาได้ในที่สุด "ก็...ก็คุณหน้าตาน่ากลัว ฉันก็เลยกลัว"
น่ากลัว...คำนี้แม้แต่เด็ก ๆ ก็ไม่เคยพูดกับเขา
ธารณ์ธรรศถึงกับส่ายหน้าและรีบโต้แย้งทันที "น่ากลัวตรงไหนกัน ไม่น่ากลัวสักนิด คนเขาออกจะหล่อ"