70's ทะลุมิติทั้งที ขออยู่ยุคดีๆ ไม่ได้เหรอคะ เล่ม 3(เล่มจบ)

ซินดี้หรือซู่ซินลืมตาขึ้นมาก็พบว่าเธอได้มาอยู่ในปี 1976 ยุคที่การเมืองระส่ำระสาย ประชาชนอดอยากมาก อย่าพูดถึงเนื้อสัตว์เลย แม้แต่ธัญพืชดีๆ ยังไม่ค่อยจะได้กิน! ยังดีที่ท่านเทพยังให้มิติติดตัวมาด้วย ซึ่งเธอก็ได้นำของจากยุคปัจจุบันใส่ไว้จำนวนมาก เฮ้อ อย่างน้อยๆ ก็ใช้ประทังชีวิตไปได้ละนะ
หลังจากที่ทบทวนดู เธอก็พบว่าเจ้าของร่างชื่อไช่ซุนหลัน ซึ่งเจ้าหล่อนได้ทิ้งลูกเล็กทั้งสามคนไว้ที่หมู่บ้านชนบทแล้วแอบนำทะเบียนสมรสและใบรับรองหนีขึ้นรถไฟมาจัดการกับสามีที่ค่ายทหารต่างมณฑล! แต่อนิจจาเธอต้องตายโดยที่ไม่มีใครรู้เลย
************************
“เฉิงเย่ ลูกคงไม่ได้เอาสมุดรายงานผลคะแนนไปซ่อนอีกแล้วใช่ไหม?” หลี่เหวินไคถามขึ้นเมื่อเห็นว่าลูกชายคนเล็กยังคงไม่ขยับตัว
“ปั๊ดโถ่ว ใครจะไปทำอย่างนั้นกันครับพ่อ สมุดคะแนนของผมมันตกบ่อน้ำแล้วหายต๋อมไปน่ะ แย่จริงๆ เลยนะครับ”
“ขนาดฉันยังไม่เชื่อเลย นายคิดว่าที่นายโกหกไปพ่อแม่จะดูไม่ออกเหรอเฉิงเย่” เซียงเฉิงถึงกับกลอกตามองบน
************************
“ขอโทษด้วย ว่านสิบแสนพวกนี้ผมไม่ขาย”
“อ้าวทำไมล่ะครับ คุณมาตั้งร้านต้นไม้ที่ตลาดต้นไม้แต่กลับไม่ขายมันเนี่ยนะ!?” หลี่เหวินไคพูดด้วยท่าทีไม่พอใจ เห็นกันชัดๆ ว่าคนขายต้นไม้พวกนี้กำลังจะโก่งราคา
“เราขายต้นไม้และไม้ประดับหลายชนิด แต่เราไม่ขายว่านสิบแสนเพราะผมรักมันมาก”
“ผมให้ 400 หยวน! มากกว่าราคาในตลาดหนึ่งเท่าตัวเลย”
คนขายแค่นเสียงแล้วตอบหลี่เหวินไคว่า “พูดเป็นเล่นน่าสหาย ราคาว่านสิบแสนวันนี้ 300 กว่าหยวนแล้วสำหรับแบบธรรมดานะ แต่คุณดูของผมสิ คุณคิดว่าคุณมีเงิน 400 หยวนก็จะซื้อมันได้เหรอ?”
**********************

***สำหรับผู้ใช้ระบบปฏิบัติการ IOS แนะนำให้ซื้อผ่านทาง บราวเซอร์จะถูกกว่าค่ะ เล่มนี้ยาวกว่าทุกเล่ม
(ตอนที่100-161)