เถื่อนรักวายร้าย

“ลองต่อรองกับฉันดู”
“...”
“บางทีฉันอาจสละเวลาอันมีค่าหาเรื่องสนุก ๆ เล่นก็ได้”
เหมือนที่เขากำลังรู้สึกสนุกกับการปั่นสาวน้อยตรงหน้า
ทิชากรเม้มปาก แม้จะโกรธเกลียดคนพวกนั้น แล้วเธอทำอะไรได้บ้าง
“ฉันจะเอาอะไรไปต่อรองกับคุณ ตอนนี้ฉันไม่เหลืออะไรแล้ว เงินสักบาท ที่จะซุกหัวนอนยังไม่มี เหลือก็แค่ชีวิตเท่านั้น”
“ชีวิตเธออยู่ในกำมือฉันอยู่แล้วเด็กน้อย”
“นั่นสิ”
เธอไม่ใช่คนโง่เกินไปนัก เพราะฉะนั้นเลยมองออกว่า อะไรคือสิ่งที่มนุษย์น้ำแข็งตรงหน้าต้องการ ถึงอย่างนั้น เธอเอ่ยปากถามออกมา
“คุณอยากให้ฉันใช้อะไรต่อรองล่ะ”
ราเมศกระแทกแก้วลงบนโต๊ะกระจกเบา ๆ แค่นหัวเราะไร้เหตุผล
“อ้าขาให้ฉันดีไหมล่ะ”