พราวล้อมเพชร

“ผมจำได้ว่าไม่ได้เรียกคุณมาใช้งาน” เพชรพิสุทธิ์ถามขึ้นเสียงเรียบเมื่ออยู่ด้วยกันตามลำพัง
“ฉันมีเรื่องสำคัญจะคุยกับคุณ”
“ต้องให้พูดไหมว่าคุณไม่มีสิทธิ์เข้านอกออกในสถานที่ของผมตามอำเภอใจ และการปรากฏตัวของคุณอาจทำให้มีนเข้าใจผิด ซึ่งผมไม่ต้องการให้คนสำคัญของผมไม่สบายใจแม้แต่นิดเดียว”
พริบพันดาวข่มความเจ็บช้ำทั้งหมดไว้ ประสานสายตากับชายหนุ่มตรงหน้า แล้วบอกสิ่งที่แบกมาตลอดสามวันออกไป
“ฉันท้อง!”