LoveHolic หายใจเป็นเธอ

ก๊อกๆ!
หญิงสาวคลานลงจากเตียง ปัดปอยผมแล้วทัดหู ก่อนเปิดประตูให้คนที่กำลังเคาะ
แอ๊ด..
"ฉันเอง ขอเข้าไปข้างในหน่อยได้ไหม พอดีนอนไม่หลับ" ธารารินจำเสียงนั้นได้ ร่างบางพยักหน้ายิ้มบางๆและตอบกลับไป "ค่ะ"
คาวีสูดลมหายใจเข้าออกด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นชุดนอนคล้ายเสื้อเชิ้ตสีชมพูลายตุ๊กตาน่ารักซึ่งมันสั้นมาก แววตาคมกริบยิ้มอบอุ่นแต่หัวใจกลับเต้นแรง
"เอ่อ คือ..." ร่างสูงยืนเก้ๆกังๆยกมือขึ้นตบท้ายทอยของตัวเองเพื่อเรียกความกล้าก่อนพ่นลมออกจากริมฝีปากอย่างไม่ค่อยมั่นใจ "ขอนอนกับเธอได้ไหม?"
"อะไรนะคะ!!!" ธารารินเบิกตากว้างอุทานออกมาอย่างตกใจ หัวใจดวงน้อยเต้นรัวไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้จากปากของเขาคนที่เคยกอดเธอถึงสองครั้ง
"ขอนอนกับฉัน!" ร่างบางส่ายหน้าด้วยความไม่เข้าใจ แววตาสีน้ำตาลอ่อนที่ดูน่ารักเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นความโกรธทันที
"คุณต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ขอนอนกับผู้หญิงทุกคนอย่างนี้เหรอคะ?" อดที่จะว่าให้ไม่ได้
"เปล่านะใจเย็นก่อน ไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น" เขาพูดน้ำเสียงร้อนรนอยากให้หญิงสาวเข้าใจ "เฮ้อ~ คือ ฉันกินยานอนหลับ แต่มันไม่ยอมหลับไม่รู้สมองเครียดอะไร กระสับกระส่ายอยู่ตลอดเวลา เลยอยากหาเพื่อนคุยจะได้ง่วง" พอลองฟังเหตุผลดูแล้วมันน่าเห็นใจ ธารารินคิดสักพักในที่สุดก็ตอบรับเขา