ฮูหยินของข้า เล่ม2 (จบ)

เพราะถูกชาวยุทธ์ที่เรียกตนเองว่าฝ่ายคุณธรรมตามสังหารทำให้ "สือซานเหลียง" ประมุขพรรคมารอันดับหนึ่งแห่งยุทธภพ กลายเป็นคนเสียสติที่ร่ำร้องหาแต่ของกิน เดือดร้อนถึง "เฟิงชิงถิง" ผู้มีฉายาว่า "หมอเทวดาตัวน้อย" ผู้ซึ่งบังเอิญมาพบเขาเข้า ในระหว่างที่ตนเองก็กำลังหลบหนีจากการตามล่าตัวต้องหอบหิ้วกัน ฝ่าฟันอุปสรรคมากมายซึ่งรออยู่ข้างหน้า หนึ่งคือคนบ้าที่รู้จักแต่เรื่องกิน หนึ่งคือหมอเทวดาที่ถูกทางการตามจับตัว การเดินทางครั้งนี้จึงมีแต่ความวุ่นวายโกลาหลชนิดที่ใครก็ไม่อาจคาดเดาได้

เฟิงชิงถิงเดินไปนั่งที่ม้านั่งตรงกันข้ามกับเขา และเมื่อสบตากันนางก็ต้องรีบหลบสายตานั้น ดวงตาสีดำสนิทล้ำลึกนั้นร้อนแรงจนแทบจะแผดเผาจนเฟิงชิงถิงแทบจะนั่งไม่ติดเก้าอี้ นางรู้สึกว่าแววตานี้คล้ายกับตอนที่สือซานเหลียงมักมองนางเวลาหิวและยิ่งช่วงหลังที่เขารู้ว่าหมั่นโถวของนางกินได้แววตานั้นก็ยิ่งฉายชัดขึ้น แต่เฟิงชิงถิงไม่คิดว่านางจะพบสายตาแบบนี้กับสือซานเหลียงที่หายสติไม่ดีแล้ว
เฟิงชิงถิงพยายามทำเป็นไม่รู้สึกกับสายตานั้นของเขา นางพยายามเก็บความสุขุมกลับคืนมาแล้วถามเขาเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศที่คล้ายจะคลุมเครือจากแววตาคู่นั้น

ปล.นิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์กับสนพ.แต่หมดสัญญาไปแล้วจึงนำมาตรวจคำใหม่และวางขายเองอีกครั้งค่ะ ซึ่งมี 2 เล่มจบเหมือนเดิมค่ะ