เจ้าสาวชั่วคราว

“รีบเซ็นสิ! อย่าเอาแต่นั่งร้องไห้อยู่แบบนี้” เขาเลื่อนใบหย่าที่มีลายเซ็นของเขากำกับอยู่แล้วทั้งสองใบมาตรงหน้าเธอ
นลินเอื้อมมือไปหยิบปากกามากำเอาไว้แน่น มือมันสั่นจนเกินกว่าจะควบคุม พอ ๆ กับหัวใจของเธอที่มันสั่นด้วยความเจ็บปวด ทุก ๆ จังหวะการเต้นมันสัมพันธ์กับน้ำตาของความเสียใจที่ไหลรินออกมา
ก้มลงมองใบหย่าอีกครั้ง มันเจ็บปวดและใจหายเหมือนกัน เมื่อวันนี้มาถึงจริง ๆ ถึงแม้ว่าจะเคยเตรียมตัวเตรียมใจมามากแล้ว กระพริบตาลงด้วยความเจ็บปวดจนชาไปทั้งตัว
ยับยั้งความเสียใจมากมายที่พุ่งเข้าใส่ตัวของเธอตลอดเวลา ทั้งคำพูดและการกระทำของเขาเหมือนกับการฆ่าเธอให้ตายทั้งเป็น
ในเมื่อเรื่องทุกอย่างมันดำเนินมาถึงขนาดนี้แล้ว ในเมื่อทุกอย่างมันเลวร้ายขนาดนี้แล้ว และในเมื่อเขาได้เลือกปาลิตาแล้ว...
ก่อนจะค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมามองใบหย่าตรงหน้า และตัดสินใจเซ็นมันลงไปอย่างรวดเร็วทั้งสองใบ หลังจากเซ็นเสร็จแล้วก็เงยหน้าขึ้นมามองคนที่คิดว่าคงเป็นเจ้าหน้าที่เขต เห็นเจ้าหน้าที่เขตหยิบใบหย่าไปตรวจสอบ และทำอีกหลาย ๆ อย่างตามขั้นตอนจนเสร็จสิ้น
“เอกสารเรียบร้อยแล้วครับ ตอนนี้คุณสองคนได้หย่ากันแล้ว”