เงาใจซาตานร้าย

"คุณอ้อมครับ ไปครับเดี๋ยวผมไปส่ง" ไตรภพลูกน้องคนสนิทของคารอส เดินเข้ามาหาหญิงสาวที่นั่งอยู่บนพื้นด้วยความเป็นห่วง
"ไม่ต้อง กูบอกให้มึงโยนผู้หญิงคนนี้ออกไป และอย่าให้เข้ามาที่นี่อีกพวกหัวขโมย" คารอสตะคอกใส่ลูกน้องเสียงดัง ดวงตาสีน้ำข้าวมองหญิงสาวอย่างชิงชัง
"ครับ" ลูกน้องคนสนิทรับคำอย่างไม่อาจเลี่ยงได้
"ไม่ต้องค่ะ คุณคิดว่าฉันเป็นคนทำจริงๆใช่ไหม และเรื่องแค่นี้คุณต้องทำกับฉันถึงขนาดนี้เลยหรือไง" เสียงหวานถามคนรักด้วยแววตาที่ตัดพ้อและน้อยใจ ก่อนที่จะลุกขึ้นและหันหลังให้ และเดินจากไปท่ามกลางสายฝนที่โหมกระหน่ำ