จันทร์ไร้เงา

อัคราดูแลศศิลดาในสถานะ 'เด็กเสี่ย'
ส่งเสียเลี้ยงดูหญิงสาวอย่างดี
จนกระทั่ง... ศศิลดา 'รัก' เขาหมดทั้งใจ
ผิดเงื่อนไขที่เขาเคยบอกเธอเอาไว้
เขาจึงตัดสินใจยุติสัญญาอย่างไร้เยื่อใย

โดยไม่รู้เลยว่า...
วันข้างหน้าเขาจะต้องเป็นฝ่ายตามหา
และคุกเข่าเว้าวอนขอโอกาสจากเธอ!

************************************
"เธอรักฉันเหรอ"
ศศิลดาอึ้ง ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองสบตาแข็งกร้าวของเขา เม้มปาก น้ำตารินไหล ไม่กล้าตอบคำถาม ไม่กล้ากระทั่งมองสบตาแข็งกร้าวคู่นั้นอีก
"หนะ หนู ฮึก"
อัคราปัดมือเรียวที่กำลังคว้าจับเสื้อเชิ้ตสีดำของตัวเองอย่างไม่ไยดี
"ศศิลดา" เขาจ้องเขม็ง น้ำเสียงห้วนแข็งอย่างที่ไม่เคยเป็น "กฎข้อสำคัญของการเป็นผู้หญิงของฉันคืออะไร"
คำถามไม่ต้องการคำตอบ แต่ต้องการให้เธอเจ็บปวดเสียมากกว่า
"อย่ารัก เสี่ย"
"ใช่!"
"สะ เสี่ย แต่หนู ฮึก หนูขอแค่ / ไม่ได้!" เขาสวนกลับมาโดยไม่ฟังคำวอนขอของเธออีก
"ไม่ว่าความต้องการของเธอจะมากน้อยแค่ไหน เธอ ก็ยังคงเป็นแค่ผู้หญิงที่ฉันเลี้ยงดู สักวันหนึ่งเธอก็ต้องไป!"
เขาปัดสองมือน้อยๆ ที่พยายามยื้อแขนของเขาเอาไว้ สายตาดุดันมองคนตัวเล็กกว่าพยายามดิ้นรนเฮือกสุดท้ายด้วยความเย็นชา
"ฉันคงจะเผลอทำอะไรให้เธอคิดเข้าใจผิดกับสถานะของตัวเอง"
สถานะของตัวเอง ศศิลดาสะอึกสะอื้น ส่ายหน้าพัลวัน ไม่อาจยอมรับความหมายในคำพูดของเขา รวมไปถึงสถานะน่ารังเกียจของตัวเอง
"เสี่ย ฮึก เสี่ยฟังหนูก่อน"
อัคราไม่ฟัง ชายหนุ่มหมุนตัว สาวเท้าเดินออกไป โดยไม่หันกลับมาอีกเลย
บานประตูปิดลงอีกครั้ง พร้อมความรู้สึกภินท์พังทั้งหัวใจ ที่ผ่านมาพอจะรู้สถานะของตัวเอง แต่ก็ยังวาดฝัน คาดหวังว่ามันจะเปลี่ยนไปบ้าง ทว่าสุดท้ายแล้วคำเตือนของปณิดาก็ยังคงแม่นยำ
ถึงเวลาต้องตื่นจากฝันแล้วน้องมูน
ใช่ เธอต้องตื่นจากฝัน ทว่า ทำเช่นไรหัวใจถึงจะไม่เจ็บปวดเช่นนี้อีก ทำเช่นไร!

หากมีข้อผิดพลาดต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ