ดั่งดวงใจจักรพรรดิ์

เธอเป็นองค์หญิงผู้หยิ่งทระนงในศักดิ์ศรี
เธอมาจากแคว้นเล็กๆ ที่แทบไม่มีความสำคัญในประวัติศาสตร์เลยด้วยซ้ำ
แต่แล้วโชคชะตาก็กลับพลิกผันเพียงเพราะบุรุษผู้หนึ่ง!

ส่วนเขาเป็นจักรพรรดิ์ผู้โหดเหี้ยม ทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่เขาต้องการ
และกับนางก็เช่นกัน แม้นางจะมีชายในดวงใจอยู่แล้ว เขาก็จะแย่งนางมาให้จงได้!


*********************************************************************

"แย่แล้วองค์หญิง!! เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!! รีบหนีไป!!"

เวยหลินตกใจกับท่าทางอันร้อนรนของนาง

"เกิดเรื่องใดขึ้น"

"รีบหนีไป!!! องค์หญิง!!!"

แล้วนางก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งขี่ม้าตามหลังสาวใช้คนสนิทมา

เวยหลินรีบบังคับม้าให้หันหลังกลับทันที

คงเกิดเรื่องใหญ่จริงอย่างที่นางพูด!

เพราะเกือบสิบปีที่สาวใช้คนนี้อยู่ข้างกายนาง นางไม่เคยเห็นซิ่นซินมีท่าทางแตกตื่นลนลานเช่นนี้มาก่อน

ทันใดนั้นหญิงสาวก็ได้ยินเสียงของมีคมพุ่งผ่านอากาศตรงมายังนาง

หญิงสาวก้มตัวหลบทันที

"ห้ามทำร้ายนาง!! จับเป็นกลับมา!!"

บุรุษผู้หนึ่งตะโกนเสียงดัง

จะจับข้างั้นรึ! ไม่ง่ายขนาดนั้น!

หญิงสาวตวัดแส้ไปบนตัวม้าอย่างแรง ทำให้เจ้าม้าตะบึ่งห้อไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

แล้วหญิงสาวก็ได้ยินเสียงฝีเท้าม้าตามหลังนางมาติดๆ

นางหันไปมอง

ตอนแรกนางนึกว่าเป็นสาวใช้คนสนิท แต่ไม่ไช่!

บ้าฉิบ!!

นางเร่งฝีเท้าม้าให้เร็วขึ้นไปอีก

แต่ชายหนุ่มที่ขี่ม้าตามหลังนางมายังคงไม่ละความพยายาม

เขาเร่งฝีเท้าม้าจนตามนางทัน

เมื่อชายหนุ่มขี่ม้าเข้ามาใกล้ เขาก็ซัดฝ่ามือใส่หญิงสาว ทำให้นางตกจากม้าทันที

แต่ดีที่นางมีวรยุทธ์ นางเลยตกลงไปยังพื้นเบื้องล่างโดยไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด

ชายหนุ่มโดดลงจากหลังม้ามายืนประจันหน้ากับหญิงสาวทันที

เวยหลินเพิ่งจะได้เห็นหน้าเขาชัดๆ ก็คราวนี้

เขาคือ บุรุษแปลกหน้าที่จ้องนางด้วยสายตาคมกล้าดุจราชสีห์ที่นางเจอตอนไปไหว้พระที่วัดไท่กงนั่นเอง!

"เราไม่มีความแค้นต่อกัน เหตุใดเจ้าถึงทำเช่นนี้"

"ขอเพียงเจ้ายอมตามข้ากลับไป ข้าก็จะไม่ทำอันตรายเจ้า"

"ไม่มีทาง!!!"

หญิงสาวพูดเสียงดังและเข้าจู่โจมชายหนุ่มทันที ส่วนเขาเบี่ยงตัวหลบได้ทัน

หญิงสาวยังคงงัดกระบวนท่าต่างๆ ออกมาใช้ไม่หยุดหย่อน โดยที่ชายหนุ่มเอาแต่เป็นฝ่ายตั้งรับ หญิงสาวเห็นดังนั้นเลยอาศัยจังหวะนี้หลบหนี แต่ชายหนุ่มกลับซัดฝ่ามือใส่นางเต็มแรงเพื่อไม่ให้นางหนีรอด

เวยหลินเซถอยหลังไปหลายก้าวใหญ่พร้อมกับกระอักเลือดอออกมา

"ฝีมือเจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า ยอมแพ้เสียเถิด"

"ไม่!! ไม่มีวัน!!"

หญิงสาวพูดเสียงกร้าว

แม้นางจะบาดเจ็บแต่นางจะไม่มีทางยอมแพ้เด็ดขาด!!

"แน่ใจรึ"

ชายหนุ่มพูดพลางเหลือมองข้ามไหล่หญิงสาวไป

หญิงสาวมองตาม แล้วนางก็แทบเข่าทรุด

เพราะสิ่งที่นางเห็นคือ สาวใช้คนสนิทของนางถูกชายฉกรรจ์เอาดาบจ่อคออยู่!!

"องค์หญิงไม่ต้องห่วงข้า รีบหนีไป"

แม้เวลาหน้าสิ่วหน้าขวาน ซิ่นซินก็ยังคงพูดเช่นนี้

"ช่างน่าประทับใจจริงๆ"

ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบ แต่หญิงสาวกลับรู้สึกว่าเขากำลังถากถางนางอยู่ก็ไม่ปาน

หญิงสาวกัดฟันแน่น

ถ้านางไม่สู้ก็คงมีแต่ตายกับตาย!

หญิงสาวสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ แล้วนางก็ใช้พลังที่เหลืออยู่เข้าจู่โจมชายหนุ่มอีกครั้ง

ชายหนุ่มเบี่ยงตัวหลบทันที

เขาไม่คิดว่าหญิงสาวตรงหน้าจะดื้อรั้นถึงเพียงนี้

ก็เห็นชัดอยู่แล้วว่านางสู้เขาไม่ได้ แล้วยิ่งไม่ต้องพูดถึงอาการบาดเจ็บของนาง

เมื่อครู่เขาซัดฝ่ามือใส่นางโดยออกแรงเพียงบางส่วนเท่านั้น นางยังบาดเจ็บถึงเพียงนี้

แล้วถ้าสู้กันจริงๆ นางมิตายหรอกหรือ

หญิงสาวซัดฝ่ามือใส่ชายหนุ่มเต็มกำลัง แต่เขากลับหลบฝ่ามือนั้นได้อย่างง่ายดาย

ยิ่งหญิงสาวฝืนใช้แรงมากเท่าไร นางก็ยิ่งอ่อนล้ามากเท่านั้น และประกอบกับนางยังบาดเจ็บอยู่ ทำให้เลือดลมในกายพลันตีขึ้นมา แล้วเลือดสดๆ ก็หลั่งรินออกมาจากริมฝีปากของนาง แล้วนางก็ล้มลงไปกับพื้น

"องค์หญิง!!!"