ห้ามใจรักฉบับน้องเมีย

อังคาร – ที่รัก

เวลาผ่านไปสักพักที่รักยังคงนั่งรอพี่สาวอยู่หน้าห้องลองเสื้อผ้า เธอกำลังคิดวิธีที่จะไม่ให้ยาหยีพี่สาวของเธอได้แต่งงานกับอังคารผู้ชายที่เธอเกลียดแสนเกลียด และทันใดนั้นร่างของเธอก็ถูกกระชากจนตัวปลิว และเข้ามาอยู่ในห้องๆ หนึ่งทันที
“ว๊าย ช่วย...” และปากของเธอก็ถูกปิดไว้ด้วยมือหนาของใครบางคนทันที หญิงสาวพยายามสะบัดตัวจนดิ้นหลุดออกมาได้
“ทำบ้าอะไรของคุณ ดึงฉันเข้ามาทำไม” เมื่อเห็นว่าคนที่ดึงเธอเข้ามาคืออังคาร หญิงสาวเลยยิ่งฉุดจัด
“ช่วยเปลี่ยนชุดหน่อย ทำเองไม่ถนัด” อังคารพูดหน้าตายเหมือนกับขอให้เธอชงกาแฟให้
“คุณจะบ้าหรือไง ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วย” หญิงสาวกำลังจะถอยหลังกลับ แต่ก็ถูกอีกฝ่ายดึงร่างงามเข้ามาประชิดตัว ก่อนจะกอดรัดไว้จนแน่น
“ก็ถ้าไม่ให้เมียทำให้จะให้ใครที่ไหนทำให้ละ”
“ปล่อยฉันนะคุณดาวอังคาร อย่ามาแตะตัวฉัน แล้วก็อย่ามาพูดจาทุเรศๆ แบบนี้ด้วย”
ที่รักพูดเสียงเบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถึงตอนนี้เธออยากจะตะโกนใส่หน้าผู้ชายคนนี้มากแค่ไหนก็ตาม ถ้าไม่กลัวว่าจะมีใครมาได้ยินละก็เธอจะทำมากกว่านี้
“ความจริง ลืมไปแล้วหรือไงว่าเราสองคนนะมันผัวเมีย..”
เพียะ !!

ฟาโน่ – ยาหยี

“เป็นไงรสจูบผัวเก่าสะท้านทรวงยิ่งกว่าผัวใหม่อย่างนายอังคารไหม”
เมื่อถอดจูบได้ก็พูดใส่หน้ายาหยีที่กำลังสั่นไปทั้งตัวนั้นทันที และผลักร่างของหญิงสาวจนกระเด็นเข้าไปชิดกำลังกระท่อมเต็มแรง
“โอ๊ย”
ร่างของยาหยีที่กระเด็นไปติดกำแพงร้องออกมาอย่างรู้สึกเจ็บที่แผ่นหลัง เธอเอามือลูบท้องตัวเองทันทีเพราะกลัวว่ามันจะไปกระทบกระเทือนกับลูกของเธอ น้ำตาแห่งความน้อยใจมันไหลออกมาอย่างช้าๆ ดีที่เธอนั่งไม่ไกลจากผนังห้องมากนักแรงเหวี่ยงของฟาโน่จึงไม่ทำให้เธอเจ็บไปมากกว่านี้
“อย่าสำออย แล้วก็อย่ามาบีบน้ำตา ลุกขึ้นมายาหยี”