รักร้อนซ่อนลึก

เมื่อเขาปลอบเธอ จนเลยเถิด...
“อย่าปลอบเลย ปล่อยให้ฉันร้องเถอะนะ...ถ้าร้องจนพอใจแล้วฉันจะหยุดร้องเอง...” ปิ่นปักบอกปนสะอื้น
ฐิติจ้องปากระเรื่อนิ่งไปชั่วครู่ แล้วส่ายศีรษะเบาๆ เป็นการปฏิเสธคำขอนั้นของเธอ เขาโน้มหน้าคมเข้าไปใกล้หน้านวล เขาไม่อยากให้เธอเสียน้ำตาให้ผู้ชายคนนั้นอีกแล้ว ผู้ชายไม่มีความซื่อสัตย์แบบนั้น
ปิ่นปักจ้องหน้าคมที่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้อย่างไม่เข้าใจ ดวงตาของเธอเริ่มพร่าไปเมื่อหน้าคมยื่นเข้ามาใกล้มากยิ่งขึ้น ก่อนจะนิ่งไปเมื่อแก้มเนียนที่เปื้อนไปด้วยน้ำตาถูกจมูกโด่งขึ้นสันของเขากดจุมพิตหนักๆ
“ฐิ...” ปิ่นปักเรียกชื่อชายหนุ่มเสียงแผ่ว สับสนงงงวยกับการกระทำของเขา และไม่ทันได้ปฏิเสธเมื่อริมฝีปากสีสดกดลงกับปากระเรื่อของตนเอง

ปล. รีไรท์เนื้อหาแค่รอบเดียว ถ้ามีความผิดพลาดประการใด ก็ขออภัยด้วยจ้า เรื่องสั้น ราคาเบาๆ ขอบคุณที่อุดหนุนจ้า ^^