เร้นรักเงาลวง

“อย่าทำฉันอีกเลย ฉันไม่ไหวแล้วค่ะ”
เรย์ไม่พอใจสิ่งนี้แต่ไม่อยากเสียงดังให้อารมณ์หดหายเพียงบอกให้เธอรู้ว่าร่างกายเธอพร้อมสำหรับเขามากแค่ไหน
มือใหญ่โลมลูบหน้าอกอวบอิ่มซึ่งชื้นไปด้วยเหงื่อเพราะแรงพิศวาสที่เพิ่งจบลง และลูบไล้ต่ำลงไปสู่เนินเนื้อที่ยังชุ่มฉ่ำพร้อมพรั่ง เสียงครางเหมือนแมวทำให้เขากระซิบเสียงพร่า
“เลิกต่อต้านและบอกว่าไม่ เธอพร้อมยิ่งกว่าพร้อม”
“แต่ฉันเหนื่อย”
เสียงอุทรณ์ไม่นำพาให้ร่างกายแข็งแรงที่ต้องการปลดปล่อยอีกครั้งหยุดมือ ฐิตานันท์จ้องนัยน์ตาสีฟ้า ผู้ชายที่เป็นพ่อของลูก แต่ตอนนี้เขายัดเยียดบทนางบำเรอชั่วคราวให้กัน
อยากจะร้องไห้แต่ครู่ต่อมาเธอต้องครวญครางอย่างน่าอาย เพราะคนแรงเยอะนำพาเธอสู่บทเรียนแห่งความเร่าร้อน เสียวซ่าน เหมือนคืนแรกที่เจอกันเพราะความบังเอิญ
คืนนั้นที่เธอไม่เคยลืมเลือนมันจากหัวใจ