ปรารถนาร้อน

ทัพพ์ เลิศเกียรติเลอสรวง หรือ คุณเล็ก
หนุ่มฉกรรจ์วัยสามสิบปีบริบูรณ์ รองประธานบริหารโรงแรมเลอสรวง
ชายหนุ่มผู้เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์แห่งบุรุษเพศ
เมื่อเขา’จริงใจ’ แต่ไม่ ‘จริงจัง’
เบื้องลึกเบื้องหลังของชาติกำเนิดที่แสนเจ็บปวดหล่อหลอมให้เขากลายเป็น
‘เจ้าบ่าวที่กลัวฝน’
ปักใจเชื่อว่าครอบครัวอบอุ่นเป็นได้เพียงแค่ภาพฝันในจินตนาการ
ภายใต้รอยยิ้มอาบหยดน้ำผึ้ง หลอกล่อให้เหล่าผีเสื้อปีกสวยบินเข้าหา
จึงซ่อนเปลวไฟที่ร้อนแรงและพร้อมจะแผดเผาทุกคนที่อยู่ใกล้ได้ทุกเมื่อ
แผนการในอนาคตคือการ
‘อยู่เป็นโสดไร้พันธะครอบครัวไปตลอดชีวิต’
เลอลักษมี ฉัตรเกล้า หรือ ลียา
บัณฑิตสาวป้ายแดง ที่เกิดมาในตระกูลบุญหนักศักดิ์ใหญ่ของวงสังคมไฮโซ
หากแต่ความสัมพันธ์ในครอบครัวกลับอ้างว้างเงียบเหงาไม่ดีพร้อมเลยสักนิด
แต่ถึงกระนั้นเธอก็ยังเป็นสาวน้อยที่สดใสที่เต็มไปด้วยความร่าเริงสดใสและใฝ่ดี
เธอเข้มแข็งแต่ในขณะเดียวกันก็อ่อนหวาน
ทั้ง ‘จริงจัง’ และ ‘จริงใจ’ กับบุคคลรอบข้าง
ความฝันหนึ่งเดียวของเธอคือการสร้าง
‘ครอบครัวที่อบอุ่น’
เป็นของตัวเอง แต่ความฝันก็คงเป็นได้เพียงแค่ฝันลมๆ แล้งๆ ต่อไป
เมื่อเจ้าบ่าวที่เธอปรารถนาคือ ทัพพ์ เลิศเกียรติเลอสรวง
บุรุษหนุ่มที่หวานกลัวการมีครอบครัวขึ้นสมอง
แถมยังประกาศเจตนารมณ์อย่างชัดเจนว่าเขาพิศมัย
‘คาน’ มากกว่า ‘เมีย’
-------------------------
“พูดจาโยกโย้ ตกลงจะให้จีบหรือเปล่า?”
เลอลักษมีเริ่มโมโหเมื่อชายหนุ่มเอาแต่ยียวนกวนประสาทเธอ เขาทำเหมือนเธอเป็นของเล่น หยอกล้อหาความเพลิดเพลินอยู่นั่นแหละ
“อย่ามายุ่งกับผมเลย ถ้าคุณรู้จักผมลึกซึ้งกว่านี้ คุณอาจจะรู้สึกรังเกียจผมก็ได้”
“กลัวว่าจะตกหลุมรักฉันใช่ไหมถึงไม่กล้าให้ฉันจีบคุณ?”
“ท้าทายกันเหลือเกิน เอ้า! อยากจีบก็จีบ ถ้าจีบผมติดคุณจะได้เป็นแฟนผม แต่ก่อนอื่นขอกติกาหน่อยได้ไหมว่าการจีบกันระหว่างผมกับคุณไปได้ถึงขั้นไหน เช่น จับมือ หอมแก้ม จูบ เปลือย หรือมากกว่านั้น”
“พูดจาอวดดีชะมัด แต่ก็ดีท้าท้ายดี วินวินทั้งสองฝ่าย แต่จะไปได้ถึงขั้นไหนนั้นแล้วแต่บรรยากาศจะพาไป”
“ได้..พูดแบบนี้ก็สวยสิ”
“แน่นอนฉันสวยแต่บอกไว้ก่อนเลยนะว่าไม่ได้โง่ ไม่รู้ล่ะ...ตกลงตามนี้ บอกชื่อของคุณมาสิค่ะ อนาคตแฟน ลียาอยากรู้”
หญิงสาวโปรยรอยยิ้มสดใสส่งให้ชายหนุ่ม แถมยังทำตัวสนิทสนมกับเขาด้วยการเรียกแทนตัวเองด้วยชื่อ ในเมื่อเขาคือว่าที่แฟนหนุ่มในอนาคตจะมาทำตัวเหนียมอายห่างเหินกันอยู่ทำไม
“ให้เรารู้จักกันมากขึ้นกว่านี้เสียก่อน แล้วผมจะบอก”