ในอ้อมกอดอสูร

เธอเป็นเด็กในอุปการะของเขาตอนเธออายุสิบห้า เวหาส่งเสียเธอเรียนโดยไม่เคยมองเธอแบบชู้สาวมาก่อน แต่เมื่อสายน้ำโตขึ้นกลายเป็นสาวน้อยแสนน่ารัก สายตาของผู้ปกครองอย่างเวหาที่มองมายังเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีก
สายน้ำเป็นเด็กหัวอ่อน แต่ก็ดื้อเงียบ เพราะเธอมีความลับต่อเขา จึงทำให้ความรักความเสน่หาที่เวหามีต่อเธอแปรเปลี่ยนเป็นความไม่ไว้วางใจในที่สุด
...............................
สัญชาตญาณความดิบเถื่อนในตัวสั่งไม่ให้ปล่อยเธอไป ให้รวบหัวรวบหางซะเพราะอย่างไรเธอก็เป็นสิทธิ์ของเขามาตั้งแต่ต้น ในตอนนี้คนอื่นก็คิดไปในแง่นั้นแล้วด้วยซ้ำ มีแต่เขานั่นแหละที่ลังเลไม่ลงมือกินเหยื่อตัวน้อยเสียที
“ฉันนอนไม่หลับ”
“นอนไม่หลับเหรอคะ”
“ถ้าต้องนอนคนเดียวฉันจะหลับยาก ทุกคืนฉันต้องมีคนกอด” เมื่อเริ่มเล่นแล้วก็ต้องเอาให้สุด เขารู้ว่าตัวเองเจ้าเล่ห์เพียงใดและกำลังใช้สิ่งนั้นเพื่อให้ได้ลิ้มรสชาติของหวานที่ดูยั่วลิ้นน่ากินยิ่งนัก
ถึงสายน้ำจะเป็นเด็กสาวใสซื่อ แต่เธอก็ไม่ได้ซื่อบื้อ เธอเห็นนัยน์ตาคมที่มากล้นด้วยแรงราคะของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้ปกครอง เธอเคยศรัทธาในตัวเขาและกำลังเศร้าใจที่เขาเป็นพวกบ้าตัณหาเหมือนผู้ชายหลายคนที่เธอเคยเจอ
“นายหัวจะนอนกับหนูเหรอคะ”
“อยากกอดแค่นั้น”
“ถ้าหนูไม่ยอมล่ะ”
“ฉันก็จะปล้ำ ตัดสินใจเองแล้วกันว่าจะยอมให้กอดเฉยๆ หรืออยากโดนปล้ำ”