จอมมารร้อยเล่ห์

“ผมตั้งใจจะจีบคุณแบบคนทั่วไปเขาทำกันแล้ว แต่ดูเหมือนคุณจะไม่ชอบ ผมเลยคิดว่าจะไม่ทำมันอีก”
“ดีค่ะ”
มยุรินแสร้งยิ้มหวานให้ทั้งที่รู้สึกไม่ดีกับท่าทีเขาเลย ตัดสินใจขยับตัวนาทีนี้เธอควรจะรีบเดินออกจากห้องให้เร็วที่สุด
แต่ดูเหมือนว่าเธอจะคิดช้า เพราะยังไม่ได้ก้าวก็ต้องร้องโวยวายเสียงดัง เนื่องจากเมธาวัฒน์เข้ามารวบตัวด้วยความรวดเร็วก่อนจะอุ้มเธอไปโยนลงบนโซฟาตัวยาวอย่างไม่ปราณี
“ว้าย! คุณจะทำบ้าอะไร”
มยุรินพยายามดีดตัวลุกขึ้นแต่ก็ไม่ทันเพราะเมธาวัฒน์ล้มตัวลงทับไว้ก่อนแล้วตรึงเธอไว้กับโซฟาด้วยร่างกายของเขา เธอดิ้นสุดแรงแต่ยิ่งดิ้นก็เหมือนจะยิ่งจมลึกลงไปในโซฟาจึงร้องโวยวายเสียงเขียว
“ปล่อยฉันนะ!”
“ไม่” เมธาวัฒน์ปฏิเสธนัยน์ตาสีน้ำตาลวาววับด้วยความมุ่งมั่น จับยึดมือที่พยายามจะทำร้ายร่างกายเขาไว้แน่น หญิงสาวไม่รู้หรอกว่ายิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งสะกดอารมณ์ไม่อยู่
“ในเมื่อคุณไม่ชอบให้ผมจีบแบบเบสิคก็เอาแบบแอดว้านซ์ไปเลยแล้วกัน”

+++++++
นิยายเรื่องนี้เคยได้รับการตีพิมพ์ ในชื่อ 'จอมมารร้อยเล่ห์' ก่อนกดซื้อ รบกวนตรวจเช็คว่ามีไว้ครอบครองหรือยัง ด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ