มนต์รัก ทาสซาตาน

เขา เทวกาย ทำทุกอย่างเพื่อได้เธอและลูกคืนกลับมา
เธอ มัทนา ทำทุกอย่างเพื่อลืมความเจ็บปวดที่เขาทิ้งไว้ให้
..................................................................................
บทลงโทษไหนจึงจะสาสม แก่คนเย็นชาใจร้าย ที่รู้ทั้งรู้ว่ารัก แต่ก็ผลักไสกันได้ลง ในความรักยังมีอะไรเจ็บปวดมากกว่านี้อีกหรือเจ็บปวดจากคนรัก ที่ลงทัณฐ์เราได้แสนเย็นชา ดั่งทรมานกันทั้งเป็น กักขังเราไว้ในคุกแห่งคราบน้ำตา ที่พร้อมจะกัดกินชิ้นส่วนความรู้สึกที่บาดลึก จนใจเราด้านชา คืนแล้ว...คืนเล่า วันแล้ว...วันเล่า เขาจะได้รับโทษทัณฐ์จากตัวของเขาเอง
..................................................................................

“พี่กาย!”
“ไม่เอา ไม่พูด ไม่งอแง พี่อดทนมาจนถึงที่บ้านนี่ไม่เห็นใจพี่บ้างหรอ ว่าลูกชายน้อยของพี่จะเจ็บปวดรวดร้าวทรมานขนาดไหน” คนที่เคยแข็งกระด้างเย็นชาออกอาการอ้อนเมีย
“ก็เรื่องของพี่สิค่ะ” พูดไปงั้นแต่ในดวงตาหวานกับแฝงไปด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์แพรวพราว
“ทำไมโรสของพี่ถึงได้ต่อล้อต่อเถียงเก่งกว่าเดิมน่ะ ยอมง่ายๆเหมือนก่อนๆไม่ได้รึไง”
“ก็เพราะยอมง่ายๆ ถึงไม่เห็นค่ากัน ว้าย!ปล่อยนะ” มัทนาโวยวายเมื่อเทวกายไม่ฟังเสียงใดๆ ตรงเข้าช้อนตัวเธอไว้แนบอก แล้วรีบเดินตรงไปยังเตียงสี่เสาหลังงามในทันที