กลรักสลับใจ

“นายมาที่นี่ได้ยังไง”
“มายังไงไม่สำคัญหรอก แต่บอกมานะ ว่าเธอคิดจะทำอะไร” ไคท์มองหน้าวีน่าอย่างคอยจับผิดหาพิรุธ
“อะไรของนาย” วีน่าแกล้งทำเป็นงงกลบเกลื่อน
“เธอท้องใช่ไหม” ไคท์พยายามเค้นหาความจริง
“วั้นนั้นฉันก็บอกนายไปแล้วไง ว่าไม่ท้อง เมื่อไหร่จะเลิกมายุ่งวุ่นวายกับฉันสักที” วีน่าแสร้งทำเป็นรำคาญกลบเกลื่อน
“แล้วปฏิเสธรับเล่นหนังทำไมตั้งสองเรื่องติดกัน!”
“ฉันไม่อยากเล่นหนังผี แล้วก็เตรียมตัวจะไปเรียนต่อด้วย” วีน่าแสร้งทำเป็นตอบไปแบบรำคาญๆ แต่แล้วจู่ๆ หล่อนก็เริ่มรู้สึกคลื่นไส้ขึ้นมา
“สีหน้าเธอไม่ค่อยดีเลย ไปนั่งก่อนไหม” ไคท์สังเกตเห็นว่าวีน่านั้นมีเม็ดเหงื่อซึมออกเต็มหน้าผากและเปียกชุ่มไรผมไปหมด
“ไม่” หญิงสาวฝืนพูดทั้งๆ ที่เริ่มรู้สึกกระอักกระอ่วน
“แน่ใจเหรอ ยายตัวดี” ไคท์ถามขึ้นอีกครั้ง เพราะสีหน้าของวีน่าเริ่มจะดูแย่มาก เมื่อจะพูดด้วยอีกครั้ง วีน่าก็วิ่งตรงเข้าไปอ้วกที่ห้องน้ำเสียแล้ว ชายหนุ่มก็เลยได้แค่วิ่งตามมาช่วยลูบหลังลูบไหล่ให้ จนเมื่อหญิงสาวอาเจียนเสร็จ เธอก็รีบหันไปล้างหน้าที่ตรงอ่างน้ำหน้ากระจก
“เลิกโกหกฉันสักที นี่มันอาการแพ้ท้องชัดๆ”
“เฮ้ย บางโรค อาการมันก็คล้ายๆ กันนะ นายไม่ใช่หมอ อย่ามาทำเป็นรู้มาก” หญิงสาวเดินหนีไปนั่งที่โต๊ะอาหาร แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นถุงยาวางอยู่ เธอก็เลยรีบหยิบมันมาซ่อนไว้ที่ข้างหลัง ไคท์แอบเห็นแว่บๆ ว่าหญิงสาวแอบเอาอะไรบางอย่างไปซ่อน ชายหนุ่มจึงแกล้งทำเป็นเดินเนียนเข้าไปถามใกล้ๆ
“งั้นเราไปหาหมอที่โรงพยาบาลกัน” ไคท์แกล้งพูดแบบนี้ ก็เพื่อหันเหความสนใจของวีน่า
“นายจะบ้าเหรอ เราเป็นดารานะ” วีน่าตกใจจนเผลอร้องค้านเสียงหลง ชายหนุ่มฉวยโอกาสที่หญิงสาวกำลังเผลอรีบฉกแย่งเอาถุงยาขึ้นมาดู
“แล้วนี่อะไร ยาบำรุงครรภ์จากโรงพยาบาล”