มหากาพย์กำราบรัก

ใครเลยจะรู้ว่าผู้ชายร่างใหญ่หนวดเครารกรุงรัง จะพ่ายแพ้ให้กับผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่ง ที่ถูกโจรใจทรามลักทรัพย์แล้วนำมาทิ้งไว้ที่เกาะ...
ใครเลยจะรู้อนาคต ว่าคนที่ไม่เคยกลัวใครเช่นเขา จะต้องหุบปากฉับเพียงเพราะเธอปรายตาดุๆ มองมา!

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ร่างขะมุกขะมอมเปียกชื้นที่นอนนิ่งอยู่กลางพื้นบ้าน ทำให้มหากาพย์ขมวดคิ้วดกดำเข้าหากัน
นี่มันคน...คนชัดๆ มีสองขาสองแขน อีกทั้งยังเป็นเพศหญิง...
“ไหนมึงว่านางเงือก” เขาหันไปถามไอ้ตัวต้นเหตุที่ยืนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล “นางเงือกบ้านมึงสิ...นางเงือกมันต้องมีหาง นี่มันสองตีนชัดๆ เห็นมั้ยวะ”
“โธ่นาย นางเงือกนุ่งกุงเกงไม่ได้เรอะ”
“นางเงือกของมึงรวยเนอะ...นุ่งลีวายส์ซะด้วย”

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“จ๋า! … แพ้อะไรน่ะครับ ทำไมแก้มกับคอแดงเป็นปื้นแบบนั้น”
จิระประภาใจหายวาบเมื่อได้ยิน ใบหน้าสวยขึ้นสีเรื่อแดง เธออุตส่าห์ก้มหน้าก้มตารีบจัดเตรียมมื้อเช้าให้กับทุกคน หลังจากนี้ก็จะได้หลบขึ้นห้องไปอยู่กับมัดหมี่แล้วแท้ๆ ทว่าติยะยังคงสังเกตเห็นรอยแดงบนใบหน้าเธอจนได้...
เพียงเพราะประโยคนั้นประโยคเดียวทำให้ดวงตาสามคู่จับจ้องมาที่ใบหน้าของแม่บ้านคนสวย ความกดดันที่แผ่มาถึงส่งผลให้ร่างบางต้องอ้อมแอ้มตอบ
“แพ้อากาศน่ะค่ะ...คัน” เอ่ยพลางยกมือเกายิกๆ ไปตามลำคอระหง
“อะแฮ่ม...ไปพักไป” ผู้เป็นเจ้านายกระแอมแล้วรีบเอ่ยไล่ให้ลูกน้องสาวไปพัก ด้วยเพราะไม่อยากทำให้เธอต้องขัดเขินไปมากกว่านี้
เขารู้ดีว่ารอยแดงเหล่านั้นเกิดจากสิ่งใด...

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ไม่มีดราม่าค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
โหลดตัวอย่างอ่านก่อนนะค้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ติชมได้เช่นเคยแต่ขอให้เป็นการติเพื่อก่อ อย่าด่ากันเลยนะคะ จุ๊บๆ
ใครอ่านแล้วชอบ กดหัวใจให้กันบ้างน้า
ขอบพระคุณมากค่ะ ^^
#กลางกันยา