เจ้าสาวอุ้มรัก

ปัณณวัฒน์...เขาถูกใจเธอตั้งแต่แรกเห็น ตั้งใจทาบทามเธอมาอุ้มบุญให้ลูกของเขา หลานที่มารดาต้องการ
มธุรดา...เธอมีหนี้บุญคุณที่ต้องทดแทน แต่เธอก็หลงรักเขาสุดหัวใจ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

การปรากฏกายของเธอนั้นสร้างปฏิกิริยาที่แตกต่างกันของสองแม่ลูก คนหนึ่งยิ้มกริ่มอย่างสมใจ ในขณะที่อีกคนนั่งนิ่ง แต่กลับขบกรามแน่น
“ตกลงแกจะแต่งไหม”
คนที่ยืนประสานมือแน่นเผลอสบตากับคนที่จ้องอยู่ก่อน ปัณณวัฒน์ดูเหมือนโกรธเธอมาก ซึ่งก็ไม่แปลก ก็เธอไปหลอกเขานี่ แถมเรื่องแต่งงานอะไรนี่ เธอก็เพิ่งรู้วันนี้เหมือนกัน ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะต้องแต่งงานกับเขา นึกว่าหน้าที่ของเธอคืออุ้มท้องหลานให้กับคุณท่านเท่านั้น
“ไม่!” เขาตอบอย่างเย็นชา ตอนนี้เสียความรู้สึกที่สุด ไม่ว่าคนตรงหน้าจะเป็นแม่หนูน้ำผึ้งของมารดา หรือรดาของเขา แต่เธอก็เป็นผู้หญิงหลอกลวง เสียดายที่เขาอุตส่าห์หลงให้ความรู้สึกดีๆ ไป เสียดายที่เขาต้องกลายเป็นคนอ่อนเดียงสาให้เธอและมารดาปั่นหัวเล่น
“แล้วแกจะเอายังไงกับเด็กในท้อง”
ปัณณวัฒน์ตาเบิกกว้าง นี่มธุรดาท้อง แล้วเธอก็ไม่คิดจะบอกเขา ที่เธอโอ้กอ้ากมาหลายวันไม่ใช่ป่วย แต่เพราะแพ้ท้อง ถ้าเป็นก่อนหน้านี้เขาคงวิ่งไปกอดเธอ อาจจะน้ำตาซึมด้วยความดีใจ และไม่แน่เขาอาจจะคุกเข่าขอเธอแต่งงานเลยด้วยซ้ำ แต่ไม่ใช่เวลานี้ เวลาที่เขารู้ธาตุแท้ของผู้หญิงแบบเธอ
“ก็ไม่เอาไง เด็กแม่อยากได้ แม่ก็เอาไป ส่วนผู้หญิงคนนี้กับผมก็ทางใครทางมัน เขาเองก็รู้เงื่อนไขตั้งแต่ต้นแล้วนี่ ตกลงมานอนกับผมก็เพราะพอใจ อยากแลกเศษเงินอยู่แล้วนี่...ยังมีอะไรไม่ชัดเจนอีกเหรอครับ”