อินทรีผยองรัก

“เด็กโง่... รู้ไหมว่าใจพี่แทบขาด”
“ก็หวาน...” เธอกำลังจะแย้ง แต่กลับโดนปลายนิ้วแข็งแรงปิดปากเอาไว้เสียก่อน
“น้ำหวานจ๋า ฟังพี่ก่อนนะครับคนดี ฟังแล้วโปรดเข้าใจซะใหม่ให้มันถูกต้อง สำหรับพี่แล้วน้ำหวานสำคัญเสมอ ต่อไปอย่าเสี่ยงแบบนี้ และอย่าพูดอีกว่าตัวน้ำหวานไม่สำคัญกับพี่ น้ำหวานไม่เคยรู้ตัวเลยหรอกเหรอว่าตัวเองสำคัญเทียบเท่าชีวิตและลมหายใจของพี่ พี่ยอมแลกได้ทุกอย่างแม้กระทั่งชีวิต ขอแค่น้ำหวานปลอดภัย ไม่ว่าต้องแลกด้วยอะไรพี่ก็ยอมทั้งนั้น และที่น้ำหวานคิดว่าพี่ไม่รักนั้นไม่จริงเลยนะครับ” ดวงตาคู่คม สบเข้ากับดวงตากลมโตอย่างมีความหมาย สายตาของเขาทอประกายอ่อนโยนลึกซึ้ง
“พี่หนึ่ง...”
“พี่เคยบอกน้ำหวานหรือยัง ว่าพี่รักน้ำหวาน”
“ไม่... ไม่เคยค่ะ” ตระการตาตอบตะกุกตะกัก
“ถ้าอย่างนั้น พี่ขอถือโอกาสนี้บอกกับน้ำหวานเลยนะครับคนดี พี่รักน้ำหวาน” คำบอกรักคำแรกที่ออกมาจากปากเขา มันทำให้หัวใจเธอเต้นเร็วกว่าเดิมจนจับจังหวะแทบไม่ได้