มาราลิน

“มาราลิน” แอบรักพี่ชายของเพื่อนสนิทมานาน...นานจนเธอไม่ได้คาดหวังอะไรจากความรักของเธอเเล้ว เเต่วันหนึ่งฟ้าก็เป็นใจส่งเขากลับมาอยู่ที่บ้านพร้อมกับการกักตัว14วัน เป็นการกักตัวที่ช่วยกระชับความสัมพันธ์ของเขาเเละเธออีกครั้ง เทียวส่งกาเเฟเขาอยู่14วัน พอหมดวันกักตัวกลายเป็นเขามาเฝ้าเธอที่ร้านกาเเฟเเทน...

“ยิ้มอะไรคะ?” เพราะเขาเอาแต่นั่งมองหน้าเธอแล้วยิ้มเธอเองก็ทำตัวไม่ถูก
“ไม่รู้สิ...สงสัยดีใจที่มีเด็กมาสารภาพรัก”
“....”
“ตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“ไม่รู้ค่ะ”
“ชอบพี่...ไม่สิ...รักพี่จริงๆ เหรอ?” คนเจ้าเล่ห์ถามพร้อมกับมองมาที่เธอด้วยสายตาหวานหยดจนเธอทำตัวไม่ถูก
“ไม่…” ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบเธอก็รู้สึกถึงการจู่โจม! ริมฝีปากอวบอิ่มของเธอถูกเขาจูบปิดปาก! จูบแรกของเธอเกิดขึ้นกับคนที่เธอรักจริงๆ
“อือ…” มาราลินพยายามดันไหล่หนาออกห่างจากเธอแต่ก็ยังไม่เป็นผล สัมผัสที่หวานละมุนจากเขาทำให้สาวน้อยที่ไม่มีประสบการณ์อย่างเธอหลงใหลไปกับเขาชั่วขณะทั้งที่จิตใต้สำนึกก็ยังต่อต้าน
“จะไม่รักพี่จริงๆ หรือคะ?” จักรภัทรยอมถอนจูบออกมาพูดกับเธอแต่กระนั้นก็ยังไม่ยอมห่างออกจากใบหน้าหวานละมุน เขาจูบซับไปทั่วใบหน้าของเธออย่างหลงใหล
“พี่อยากให้ลินรักพี่นะ…” เพราะตอนนี้เขาก็รู้สึกว่าเขาเองก็หลงเธออยู่ไม่น้อยเหมือนกัน!
“พี่อยากเริ่มต้นชีวิตที่นี่กับลินนะ”