หน้ากากซาตาน

สำหรับ เดนนิส นิโคลัส เรนเดลล์ การแต่งงาน คือ กรงขังอิสรภาพ เขาไม่ชอบการผูกมัดและไม่ชอบความยุ่งยาก เขาจึงชี้นิ้วเลือกผู้หญิงคนหนึ่งมาเป็นภรรยาชั่วคราวเพื่อจะได้ไม่ต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่แม่เลือกให้ แต่ไม่รู้ว่านรกชังหรือสวรรค์แกล้งผู้หญิงที่เขาชี้นิ้วเลือกถึงได้เป็นคนเดียวกับผู้หญิงที่เขาไม่อยากแต่งงานด้วยอย่างกุลฑีรา รัตนพงษ์

รู้ทั้งรู้ว่าตัวเองต้องเจ็บปวดแต่เธอก็ยอมจดทะเบียนสมรสกับเขาเพราะผู้มีพระคุณขอร้อง ทันทีที่เขารู้ว่าเธอเป็นใครเขาก็ขอหย่าทันที และเมื่อเธอให้สิ่งที่เขาต้องการไม่ได้ บทลงทัณฑ์ที่ทั้งใจร้ายและแสนเร่าร้อนจึงเริ่มต้นขึ้น

“ผมต้องการหย่า!!!”
“คุณจะบ้าเหรอ เพิ่งจดทะเบียนสมรสยังไม่ถึงนาทีด้วยซ้ำ ฉันไม่หย่า”
“คุณอยากได้เท่าไร เรียกมาเลย ผมยินดีจ่ายเพื่ออิสรภาพของผม”
“เสียใจด้วยค่ะ ต่อให้คุณเอาเงินสิบล้าน ยี่สิบล้าน หรือร้อยล้าน มากองตรงหน้าฉันก็ไม่หย่า คุณกลับไปเถอะยังไงคุณก็ไม่ได้สิ่งที่คุณต้องการ”
“มาพนันกันไหมละว่ายังไงคุณก็ต้องเปลี่ยนใจ” สีหน้าของเดนนิสแข็งกระด้าง กรามทั้งสองข้างขบกันแน่นจนเป็นสันด้วยความโกรธจัด
“มองปากฉันนะ แล้วฟังให้ชัดๆ ไม่มีทาง!” กุลฑีราถอนหายใจด้วยความหงุดหงิด โต้ตอบอีกฝ่ายอย่างหมดความอดทน แล้วหญิงสาวก็ได้รู้ว่าตัวเองคิดผิดที่ไปท้าทายคนอย่างเดนนิส เรนเดลล์
“...”
“จะทะ...ทำอะไร” เสียงหวานสั่นพร่าเมื่อร่างสูงสาวเท้าเข้าหาอย่างคุกคาม เสียงกรอดของฟันที่บดเข้าหากันทำเอาขนลุกวาบไปทั้งตัว
“คิดว่าผมจะทำอะไรล่ะ อยากเป็นเมียผมตัวสั่นไม่ใช่เหรอ รู้ใช่ไหมว่าหน้าที่ของเมียมีอะไรบ้าง”