หนึ่งวสันต์พันชาติภพ เล่ม 1

เล่ม 1

อาณาจักรทางใต้ของดินแดนหมัวเทียนคือหนานเยว่ มีร้านค้าเล็กๆ แห่งหนึ่งที่ชื่อว่า "หอรวมสมบัติ" ชื่อที่ใช้ตั้งออกมาไม่อายฟ้า หอรวมสมบัติมีหลงจู๊อยู่คนเดียว ทว่าคนเดียวนี้ฝีมือล้ำลึกยากหยั่งถึง สินค้าภายในนั้นเป็นสินค้าแปลกๆ ที่ไม่เคยโผล่ในอาณาจักรหนานเยว่ พู่กันวิเศษ กระดาษล่องหน ตำรายุทธ์ เคล็ดวิชา ขอเพียงมีวาสนาก็สามารถซื้อได้ ทว่ากลับไม่มีใครรู้ว่าเจ้าของกิจการนี้เป็นครอบครัวเล็กๆ ครอบครัวหนึ่ง

"เว่ยซินเหยา" ถูกมารดาพาออกจากตระกูลเว่ยพร้อมกับพี่ชายฝาแฝดเมื่อตอนอายุแปดขวบ นางและพี่ชาย "เว่ยซินหรง" เข้าสู่ถนนแห่งการเพาะปลูก ฝึกฝนวิถีแห่งการเป็นเซียนตั้งแต่ยังเล็ก ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเหตุใดท่านแม่ถึงพานางออกมาระหกระเหเร่ร่อน เคราะห์ยังดีที่นางยังมีกำไลวงหนึ่งของท่านย่า กำไลคู่นี้ท่านย่ามอบให้นางและพี่ชายตอนอายุครบเจ็ดขวบ ท่านย่าบอกว่าเมื่อฝึกฝนถึงระดับหนึ่งก็จะสามารถเปิดดูของข้างในได้ ทั้งยังบอกอีกว่าในนั้นมีสมบัติมากมาย นางที่ใฝ่ฝันว่าอยากจะเป็นคนรวยอันดับหนึ่งในแผ่นดินไหนเลยจะกล้าเกียจคร้าน แค่กๆ เอาเป็นว่าอย่างน้อยก็ไม่หลุดมาตรฐานอัจฉริยะระดับต่ำสุด ใครใช้ให้พี่ชายของนางเป็นอัจฉริยะกันเล่า

อาศัยว่ามีพรสวรรค์ติดตัวถึงไม่ถูกเตะออกจากสำนัก พี่ใหญ่ไปไหนนางก็ไปที่นั่น

กระทั่งวันหนึ่งนางสามแม่ลูกถูกคนตามฆ่า ครอบครัวต่างก็กระจัดกระจาย เคราะห์ดีที่นางถูกสำนักใหญ่ของแคว้นหนึ่งรับตัวเป็นศิษย์ สำนักนี้รับแต่คนงาม แน่นอนว่านางเป็นคนงามคนหนึ่ง แต่เพราะความแปลกประหลาดที่มีกฏอยู่ว่าทุกหนึ่งปีจะมีการทดสอบ ส่งศิษย์ออกจากสำนักโดยแยกตามความสามารถเพื่อหาประสบการณ์ ไฉนศิษย์พี่หญิงถึงไปอยู่ในหอนางโลมได้เล่า

บัดซบ!
สำนักอันดับหนึ่งบ้าอะไรกัน นี่มันสำนักแม่เล้าชัดๆ
ศิษย์ที่มีพรสวรรค์จะถูกส่งไปสาขาใหญ่ ศิษย์ไร้พรสวรรค์ถูกขายเป็นนางโลม คนใดงดงามและมีความสามารถหน่อยก็จะถูกสาขาใหญ่รับตัว ฝึกฝนให้เป็นอย่างดีเพื่อเตรียมขาย...แค่กๆ แต่งออกไปกับตระกูลและสำนักที่มีชื่อเสียง สร้างเครือข่ายค้ามนุษย์อย่างเปิดเผย นางยังไม่ทันได้ร่ำรวยก็ดวงซวยแล้วหรือ ไม่มีทาง!!!

----
เรื่องนี้มีตัวละครบางตัวที่เกี่ยวข้องกับเรื่อง หมิงฮุน แต่งหรือตาย แต่อ่านแยกกันได้ค่ะเนื่องจากทามไลน์คนละช่วงเวลา