หวานรักแสนละมุน

“ค่าซ่อมทั้งหมดประมาณหนึ่งล้านห้าแสนบาท”
‘ล้านห้า! แล้วแกจะเอาที่ไหนมาให้วะยัยหลิว เอาวะลองเจรจาขอผ่อนดีกว่าเผื่อเขาจะยอมเพราะไหนๆ เพื่อนเราก็เป็นครอบครัวเดียวกันกับเพื่อนเขา’ สาวเก่งคิดและถ้าไม่ใช่ช่างที่เธอรู้จักมาตีประเมินราคาซ่อมให้เธอคงไม่ยอมเชื่อยอดค่าซ่อมราคามหาโหดนี่หรอก
“เอ่อ...คุณ ในเมื่อเราก็รู้จักกันเพราะเพื่อนเราแต่งงานกันฉันเลยคิดว่า...” หญิงสาวยังพูดไม่ทันจบเขาก็พูดแทรกขึ้นก่อน
“อย่าบอกนะว่าจะให้ผมจ่ายค่าซ่อมเอง”
“ไม่ใช่แบบนั้นคือฉันบอกว่าไหนๆ เราก็รู้จักกันอยู่แล้ว ฉันจะขอผ่อนได้ไหม รับรองไม่หายไปไหนหรอก”
“เดี๋ยวนะ ผมสงสัยตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว คุณบอกว่าเรารู้จักกันงั้นเหรอ”
“อ้าว! คุณจำฉันไม่ได้เหรอ ฉันเป็นเพื่อนสนิทของพาฝันและพนิดา รวมทั้งเพียงฟ้าก็เคยไปเที่ยวด้วยกันหลายครั้ง”
“อ๋อ!ยัยผู้หญิงประหลาดที่ด่ากราดผมตอนงานแต่งงานของคุณฝันกับไอ้ธีร์นี่เอง”
‘หน๊อย ว่าฉันเป็นผู้หญิงประหลาด ไอ้...ไอ้ปลาไหลเผือก’ แม้อยากจะด่ากลับเพียงใดแต่ด้วยสถานการณ์นี้เธอเป็นรองอยู่ทำให้เธอได้แต่ก่นด่าเขาในใจ