พิรุณพ่ายเพลิง

หรือพิรุณหยาดนี้ต้องระเหยแห้งหายกลายเป็นไอ
เขาจึงจะเห็นค่าหัวใจรักของเธอสักที
*******
“จำที่พี่บอกให้ขึ้นใจ” เพลิงตะวันผละริมฝีปากออกมา สั่งเสียงเข้ม สายตาคมดุจ้องหน้าคนที่หอบหายใจจนตัวโยน ทั้งน้ำตานองหน้า ริมฝีปากอิ่มบวมเจ่อเพราะถูกบดจูบเอาแต่ใจ
“น้ำฝนไม่ได้ทำอะไรผิด ฮึกๆ” หยาดพิรุณแย้งเสียงแผ่ว สะอื้นออกมาเบาๆ
“ผิด! ผิดทุกอย่าง! น้ำฝนทำตัวใกล้ชิดกับผู้ชายคนอื่น พี่ไม่ชอบ!”
“พี่เพลิงใจร้าย ไม่มีเหตุผล” ตัดพ้อเสียงสั่นเจือสะอื้น คนถูกกล่าวหาว่าใจร้ายยิ้มร้ายกาจ ไล้หลังมือกับแก้มเย็นซีด โน้มใบหน้าลงกระซิบลอดไรฟันข้างใบหูเล็ก
“สงสัยพี่ต้องมัดน้ำฝนไว้กับเตียงแล้วจริงๆ จะได้ไม่ต้องออกไปไหน ไม่ต้องเจอใคร”
*******
คำเตือน1...นิยายเรื่องนี้มีบทเลิฟซีนดุดัน ท่านใดไม่ชอบแนะนำให้หลีกเลี่ยงนะคะ
คำเตือน2...นิยายเรื่องนี้ไม่มีพระเอก เพราะอิพี่เพลิงร้ายตั้งแต่หน้าแรกจนถึงหน้าสุดท้ายค่ะ