เจ้าสาวจอมโจร

‘เมื่อเจ้าแต่งงานกับไฟซาลแล้วเจ้าจะอยู่อย่างสุขสบาย ไม่ต้องกลัวใครมารังแก พ่อจะได้ตายอย่างเป็นสุข’
การที่ตกเป็นเมียโจรนี่นะหรือสุขสบาย ยกลูกให้โจรนี่หรือพ่อหมดห่วงขนาดตายอย่างเป็นสุข...ดวงตาเด็กสาวเต็มไปด้วยคำถาม แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยปากอยู่ดี และดูเหมือนคนเป็นพ่อจะอ่านความรู้สึกที่ฉายในดวงตาสีน้ำตาลของหล่อนได้ดี จึงนั่งลงข้างๆ วางมืออบอุ่นลงบนไหล่แบบบาง
‘พ่อเชื่ออย่างนั้น’
‘เหตุใดเมื่อพ่อเป็นผู้ช่วยชีวิต แล้วต้องใช้ชีวิตข้าสังเวยเขาเล่า’
‘มันไม่ใช่การสังเวย แต่เป็นการฝากฝังหาที่พึ่งพิงให้เจ้า ตำแหน่งผู้นำของพ่อจะอยู่ยาวนานเพียงใดเราไม่อาจรู้ได้ ไม่นานก็มีคนมาท้าชิงตำแหน่งไป ลูกของพ่อนั้นงามเหนือหญิงใดในหมู่บ้าน ถ้าผู้นำคนใหม่อยากได้เจ้าเป็นเมียขึ้นมา เวลานั้นพ่อซึ่งหมดอำนาจวาสนาแล้วจะปกป้องเจ้าไม่ได้ ถ้าผู้นำคนใหม่มีคุณธรรมเช่นเดียวกับความแกร่งกล้า ก็นับว่าโชคดี แต่ถ้ามีแค่กำลังแต่จิตใจโสมมเล่า ลูกของพ่อจะเป็นเช่นไร การที่พ่อยกเจ้าให้ไฟซาลเสียตั้งแต่วันนี้ ไม่ว่าวันข้างหน้าพ่อจะลงจากตำแหน่งผู้นำหรือละโลกนี้ไปแล้ว ก็จะไม่มีผู้ชายหน้าไหนกล้ามายุ่งเกี่ยวกับเจ้าอีก ราเซียลูกพ่อ’
เหตุผลของพ่อล้วนแล้วแต่มาจากความเป็นห่วงเป็นใยลูกสาวคนเดียว ทำให้หล่อนไม่กล้าคัดค้านหรือต่อรอง แต่เวลานี้สิ้นพ่อคนทำสัญญานั้นแล้ว หล่อนก็อยากให้พันธะต่างๆ จบสิ้นไปเสียด้วยกัน
ถึงตายก็ไม่ยอมเป็นเมียโจร

***ตอนพิเศษท้ายเล่ม****