หวงเสน่หา (ชุด Forever Love)

เอี๊ยด....
ตุ๊บ!
เสียงเปิดหน้าต่างสำเร็จ และร่างกายกำยำของผู้บุกรุกหล่นข้ามมาในห้องนอนของเธอเรียบร้อยแล้ว
และระหว่างที่ร่างเงาตะคุ่มกำลังจะลุกขึ้นเธอก็เงื้อโคมไฟขึ้นสุดแขน เล็งเป้าไปที่ศีรษะ...
“พระเจ้า! อย่า...” เสียงร้องตกใจผสมกับเสียงหอบหายใจด้วยความเหนื่อยหยุดมือเล็กไว้ทันควัน
“พี่ก้อง! พี่ขึ้นมาได้อย่างไง... มันสูงมากนะ” วางโคมไฟลงพื้นแล้วก้าวเท้าไปชะโงกหน้าไปที่หน้าต่าง ตรวจดูความสูงของมันสลับมองคนที่ยังนั่งเอกเขนกอยู่บนพื้นห้อง
“ชู่ว์... เบา ๆ สิ อยากให้น้ากันตื่นหรือไงฮึ” กว่าจะรอให้ห้องนอนของน้าสาวที่อยู่ฝั่งเดียวกันนี้ปิดไฟมืดมิดก็ปาเข้าไปดึกดื่นเที่ยงคืน...
นี่แหละหนาคนกรุง นอนดึกตื่นเช้า ใช้ชีวิตเร่งรีบประหนึ่งว่าเวลามีค่ามหาศาล
ร่างใหญ่โตของก้องเกียรติลุกขึ้นยืนได้แล้ว ก็ใช้ฝ่ามือทั้งสองข้างโอบประคองพวงแก้มนวลแล้วบดขยี้ริมฝีปากของหญิงสาวทันใด
เวลาของเขาก็มีค่าเหมือนกันโว๊ย