ภรรยายอดดวงใจ

เป็นเมียเขาอย่าหวังจะได้อยู่สุขสบายเป็นคุณนาย…
ความคิดของนายหัวอาชว์เมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว

“น้ำค้างไม่ต้องทำอะไรเลยเหรอคะ”
“ใช่” นายหัวหนุ่มตอบเสียงเข้มพลางทำหน้าขรึม ไม่ยอมพูดออกไปตรงๆ ว่าไม่อยากให้เหนื่อยก็เลยไม่ให้ทำ
“ขอทำงานบ้านได้ไหมคะ”
“มีแม่บ้านคอยทำแล้ว”
เขาขัดด้วยการแสร้งดุเสียงเข้มไม่พอยังตีหน้ายับยุ่งใส่ แววตาเคืองขุ่น และเริ่มจะหัวเสียขึ้นมานิดๆ เพราะคำถามที่ไม่เข้าหู บอกให้อยู่บ้านเฉยๆ ยังจะถามเรื่องทำงานบ้านอีก ผู้หญิงอะไรเข้าใจยากชะมัด
“ทำกับข้าวล่ะคะ น้ำค้างทำได้หรือเปล่า”
แม้ในบ้านจะมีคนคอยทำทุกอย่างแล้ว ทว่าศิศิราก็ไม่ได้อยากอยู่เฉยๆ โดยที่ไม่ได้หยิบจับอะไรเลย เธออยากทำตัวให้เป็นประโยชน์บ้างนี่นา ทำไมนายหัวอาชว์ต้องทำเหมือนไม่พอใจด้วยล่ะ หรือเป็นเพราะเขากลัวว่าเธอจะทำอะไรในบ้านเขาเสียหาย ถึงไม่อยากให้หยิบจับอะไรสักอย่าง
“แม่ครัวก็มี จะทำเองทำไม” คราวนี้น้ำเสียงเริ่มห้วนขึ้นเรื่อยๆ บ่งบอกว่ากำลังไม่ชอบใจ
“งานเล็กๆ น้อยๆ ก็ไม่ได้เหรอคะ”
“ไม่ได้”
นายหัวอาชว์ชักจะเริ่มหงุดหงิดเมื่อศิศิราเอาแต่ถามไม่หยุด ดวงตาคมดุดันมองคนที่นั่งตาแป๋วอยู่เบาะข้างคนขับแล้วถอนหายใจแรง คำจำกัดความการอยู่บ้านเฉยๆ ของเขาก็คือ อยู่เฉยๆ ห้ามหยิบจับอะไรทั้งนั้น ทำไมหญิงสาวถึงเข้าใจยากนัก คนปากแข็งไม่ยอมบอกออกไปตรงๆ ว่าไม่อยากให้เมียต้องเหนื่อยคิดอย่างหัวเสีย
“แค่กวาดบ้านก็ยังดีนะคะ”
“จะไปแย่งหน้าที่สาวใช้ทำทำไม”
“แล้วน้ำค้างทำอะไรได้บ้างล่ะคะ” ศิศิราทำหน้ามุ่ย มองเขาตาละห้อย เธอแค่ถามเอง ทำไมต้องหงุดหงิดใส่ด้วยล่ะ
“ทำหน้าที่เมียฉันก็พอแล้ว”

- - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- เป็นนิยายหมดสัญญานะคะ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงเนื้อหา หากมีแล้วไม่จำเป็นต้องซื้ออีกครั้งค่ะ
- รบกวนอ่านตัวอย่างก่อนกดซื้อนะคะ
ขอบคุณค่ะ