ทาสรัก บัลลังก์อสูร

‘เธอไม่มีวันยอมถูกกักขังในหอคอยแห่งนี้และเป็นทาสบำเรอกามของเขาไปจนชั่วชีวิตแน่’
แพรวดาวปรารถนาที่จะหนีไปให้ได้
อสูรร้ายอย่างเขาต้องรู้ความจริงเสียทีว่าเขาเข้าใจผิด เธอไม่ควรเป็นเหยื่อเพื่อการแก้แค้นในครั้งนี้
แน่นอนว่าเธอจะไม่มีวันยกโทษให้ ที่เขาพรากความสาวไปจากเธอ ทั้งยังกักขังราวกับเธอไม่ใช่คน!
………………..
เมื่อไหร่มันจะสิ้นสุดลง!
น้ำตาเม็ดโตร่วงเผาะลงมาตามพวงแก้มเนียน
สำหรับแพรวดาวมันเป็นช่วงเวลาที่เหมือนกับอยู่ในขุมนรกก็ไม่ปาน
สมองตีบตันไปหมด สิ่งที่ชัดเจนคือความแผดร้อนปวดร้าวทั้งกายและหัวใจ
ร่างเปลือยเปล่าของเธอกำลังนอนหายใจสะท้าน สิ่งที่รองรับอยู่ที่แผ่นหลังคือความเรียบลื่นของผ้าปูที่นอน แต่ที่ทับอยู่บนตัวเธอคือร่างอันหนักอึ้งของผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่ในสภาพเปลือยกายเช่นเดียวกับเธอ
แพรวดาวนอนนิ่งราวกับเป็นท่อนไม้
แน่นอนว่ามันเป็นความสุขของเขาเพียงคนเดียว
เธอไม่มีความรื่นเริงหรือพึงพอใจกับการร่วมรักในครั้งนี้ ไม่มีเลยแม้สักนิด
ชายผู้ที่กำลังตักตวงจากเธออย่างกระหายหิวอยู่นี้ ไม่ใช่คนรัก...
แต่เขาเป็นคนแปลกหน้าที่อยู่ในคราบอสูรร้าย!