เพลิงรักเมียนอกหัวใจ

“ไปอ้อนอะไรพ่อฉันมาอีก!” เสียงตวาดที่ดังขึ้นทันทีที่ก้าวเท้าเข้ามาในบ้านทำให้คณานางค์สะดุ้งอย่างตกใจ ไม่นานก็ปรับท่าทีเป็นปกติ
“นางเปล่านะคะ”
“ผู้หญิงอย่างเธอมันหน้าซื่อใจสกปรก หรือกำลังคิดว่าถ้าพลาดจากฉันไปแล้วจะหันไปซบอกคนแก่ราวพ่อ” คำสบประหม่านั้นรุนแรงจนอีกคนเริ่มทนไม่ไหว เขาจะดูถูกเธออย่างไรเธอไม่ว่า แต่เขาไม่ควรดูถูกพ่อของตัวเองแบบนั้นไม่ควรคิดหรือพูดไม่ว่าจะต่อหน้าหรือลับหลังท่าน!
“เงียบทำไม หรือกำลังคิดหาข้อแก้ตัว ไม่จำเป็นเพราะต่อให้เธอจะหาคำพูดที่สวยหรูสักแค่ไหนมาพูด ฉันก็ไม่มีวันเชื่อผู้หญิงอย่างเธอ!”
“คุณจิณ!”
“ทำไม! พูดความจริงแค่นี้ทำเป็นกระแดะรับไม่ได้! อย่าฝันไปเลย อย่างมากพ่อฉันก็แค่เอาเล่นๆ ผู้หญิงสกปรกอย่างเธอใครที่ไหนจะอยากได้ไปทำเมีย!” สิ้นคำใบหน้าคมคายก็สะบัดไปตามแรงตบในทันที
“จะดูถูกนางยังไงนางไม่ว่า แต่คุณไม่ควรดูถูกพ่อของตัวเองแบบนี้! ตายไปจะตกนรก!” เธอว่าพร้อมมองคนปากไม่ดีอย่างโกรธจัด เขาจะด่าจะว่าเธอยังไงก็ได้ แต่เขาไม่ควรดูถูกพ่อของตัวเองแบบนั้น ไม่ควร!
คนอะไรในหัวมีแต่ความคิดสกปรก!
“นรกเหรอ! อยากรู้ไหมคณานางค์ว่าตกนรกของจริงมันเป็นยังไง! ถ้าอยากรู้ฉันจะทำให้ดู!” สิ้นคำร่างบอบบางก็ถูกกระชากเข้าหาตัวอย่างแรงก่อนริมฝีปากจะถูกบดขยี้ด้วยน้ำมือของคนใจร้ายที่นอกจากจะไม่ยอมฟังคำอธิบายของเธอแล้ว เขายังดูถูกพ่อของตัวเองได้อย่างไม่น่าให้อภัย