วาสนาครานี้ ข้าขอเป็นผู้ลิขิตเอง

ครานั้นนางถูกใส่ร้ายป้ายความผิดจนต้องจากไปอย่างน่าอนาถ...
ครานี้นางกลับมาเพื่อทวงความยุติธรรมให้ตัวเอง!

จางจื่อหนิงแต่งกับองค์ชายหลี่เหวินตามบัญชาท่านอ๋องเจ้าแคว้น
ทว่าเพียงไม่นานองค์ชายก็แต่งชายารองจากตระกูลหวง หลานสาวของเสนาบดีใหญ่ผู้มีอิทธิพลมากที่สุดในแคว้นฉู่ พระชายาท่านเจ้าแคว้นก็มาจากสกุลหวง
นางเพิ่งรู้ว่าแท้จริงแล้วองค์ชายหลี่เหวินกับหวงชิงยู่มีใจต่อกันมาก่อน
วาสนาที่มารดาบอกว่าดีเลิศกว่าสตรีใดในแคว้นนั้น หาใช่ไม่ ตระกูลหวงหรือจะปล่อยให้ผู้อื่นอยู่เหนือกว่า
ไม่แน่หรอก นางถูกใส่ร้ายอาจเป็นแผนการที่วางไว้เพื่อกำจัดโดยง่าย
...
หากสวรรค์ยังเมตตา ได้โปรดฟังคำขอสุดท้ายของข้า ข้าขอให้ท่านอย่าละเลยคนผิดที่ให้ร้ายข้า
สิ้นคำร้องขอต่อสวรรค์พร้อมลมหายใจสุดท้าย...
ทว่านางลืมตาขึ้นมาอีกครั้งในร่างของ จางจื่อผิง ผู้เป็นน้องสาว!

"อื้อ"
นางส่งเสียงประท้วงในลำคอ องค์ชายหลี่อี้ยอมผละออกแต่ขบเม้มผิวอ่อนไล่ต่ำลงพร้อมปลดชุดของนางดึงให้สาบเสื้อเปิดกว้าง ก่อนร่างอรชรจะถูกยกหมุนกายพาไปยืนชิดเตียง
"องค์ชายเพคะ"
เสียงหวานสั่นเครือเมื่อเต้าอวบกลมกลึงถูกช้อนขึ้นจูบฟัด มือหนาเคล้นอีกข้างอย่างหนักพลางดูดดื่มเสียงดัง
"อย่า..."
นางต้องห้ามเสียงเบาหวิว ร่างกายราวอ่อนแรงลงฉับพลัน ทรวงอวบทั้งซ่านสยิวทั้งเจ็บแปลบ
"ไยเจ้าไม่รอข้า"
อยู่ๆ องค์ชายก็เอ่ยขึ้น พร้อมเงยหน้าขึ้นมองตน แววตาเข้มดุนั้นขัดอกขัดใจหากก็ราวแฝงตัดพ้อในส่วนลึก


เรื่องนี้มาแนวดราม่า แต่รับรองว่าไรต์ยังคงสไตล์โรแมนติกหวานซึ้งของตัวเองเหมือนเดิมค่ะ

สายตับพัง อินฟินโรมานซ์ พลาดไม่ได้นะคะ^^

หากยังมีคำผิด คำตกหล่นต้องขออภัยด้วยค่า ไรต์จะตรวจสอบแล้วอัปเดตให้อีกครั้งนะคะ